“Hayat acımasız!”, diye kestirip atmak istiyorum. “Kader utansın!” gibi klasik serzenişlerde bulunup, arabesk bir mutsuzluğa teslim olmak ve acımak kendime…Olmuyor. Bunlarla durulmuyor içimdeki fırtına…Hayattan hepimizin payına birşeyler düşüyor ve iki seçenek var: ya kabul edip yaşayacaksın elinde olanla avunarak, ya da isyan edeceksin, daha fazlasını istiyorum ben diye. Ben ilkini seçtim; Budur kızım senin payına düşen, sus ve devam et nefes almaya…hayattan payıma düşen; solariuma gitmez de eskaza beyaz kalırsa hayatın biteceğine inanan öğrencilere ders vermek, araba markalarını yarıştıran şapşallara bir şeyler öğretmeye çalışmak, ve bunu yaparken kirayı ve faturaları ödemek için bunlara katlanmak zorunda olduğumu bilmek…Yine de yetmediği için akşamın bir saatlerine kadar ek işlerde sürünmek…eve gecenin bir vakti dersten çıkıp geldiğimde omzuna başımı yaslayıp “çok yoruldum” diyebileceğim biri olmaması…ve imkansız bir aşk…hayattan benim payıma düşenler bunlar. Ben, sızlanma ve kabul et, budur işte, sus ve nefes almaya devam et, demeyi seçiyorum…ama bazen zor işte. Bazen nefes alamadığımı hissediyorum. içimi döküp rahatlamak istedim sadece, yorum beklemiyorum. bu gece yorgunum tüm bu kabul edişlerimden…
yorumlar
sadece rahatlamak istedim yorum beklemiyorum demiş olman buralarda dolaşan bir çok kişiye örnek olacak bir davranış kutluyorum. rahatlama açısından umarım bir işe yaramıştır ..
teşekkür ederim be goodie. evet gerçekten rahatladım yazdıkça.dün gece biraz zor bir geceydi. olur ya hani zaman zaman, dibe vurursun, öyle birşey işte. bugün iyiyim ama..hayattan payımıza ne düşerse düşsün, ne olursa olsun, güzel şey nefes almak:)sevgiler
straw bu yazın çok güzelmiş ama imkansız aşk hala devammı?gerekiyorsa yaşa, şikayet etme, bir şekilde seni mutlu ediyor demekkimutlu etmiyorsa bırak gitsinama çok hoş bir yazıymış:)
benim aşklarım son 13 yıldır hep imkansız makaleci:(yok, o aşk devam etmedi, edemezdi, etmemeliydi…hayattan payımıza düşeni yaşamakla kalmayıp daha fazlasını istemeyi öğrenmeye çalışıyorum şimdi:)teşekkür ederim yorumun için.
en cokta kabullenmek yorar ınsanı genelde hepımız elımızdekılerle yetınıyoruz ımkansız ask dıyorsun bızde imkansız yoktur ımkansız sadece bıraz zaman alır :)suna ınanıyorum tabıkı hersey ıcın ısyan edılemez ve hersey kabul edılemez hayatımızda dengelerımızı ıyı kurabılmemız onemlıdır. payımıza bu dustu dıyerek yapabıleceklerımızı de gormezden gelmemelıyız