Yarın Depeche Mode İstanbul’da … Daha önceki bir konser blogunda, Depeche Mode konserine de bakarsınız bir “hafif farkı” yaparız demiştim… biraz geciktim biliyorum ama organizasyon çok garip gelişti …yine de yarın sabaha kadar (maalesef) sedece 1 kişiye konser “hafif.org” dan bedava…. ve bunu belirlemek için tek şansım var… bana mail atan ilk kişiye… (zamanımız yok lütfen maila telefon yazın..)
yorumlar
dinlemem yahu, gördüm ama televizyonda,
işalla kazanan kişi çok seviyodur bu grubu, mutlu olmasını isteriz hepimiz…
arkadaşlar bunun başıma geleceğini bilerek yaptım ben bunu, elbette biletin de bittiği (öyle dediler) şu aşamada talep çok olacak ama benim tek niyetim: burada ki "güzel arkadaşlar" dan 1’i 2’si de yararlanabilsin elde imkan varken… ve hafif kontenjanını 2’ye çıkarttım.. herkese "gel" diyemeyeceğim için konu kapanmıştır… hepinize sevgiler alınmaca yok … bir daha ki "elde olan" konserde görüşürüz…
ben yıllardır bu günü bekledim,.. dipenç mont(:-) sayesinde “en sevdigin grup ne?” gibi dünyanın en abuk sorusu olabilecek bişeye cevap verememe endişesi yaşamadım,.. ve yıllardır bu günü bekledim,.. update cdler kenara atıldı, case logic açıldı ve hafızalar tazelenildi,.. herşey muhteşem olacak yarın benim için,..
I hope they “never let me down again!!!”,..
umarım biletler bitmiştir,.. çünkü türkiyenin tek ciddi fan organizasyonu DM Türkiye, maalesef adına yakışır ciddi bir “event” hazırlayamadı ne yazık ki,.. birçok deneme oldu ama, tembel bir milletiz işte,..bunda üye olarak benimde bir katkım var elbette,..
yurt dışındaki konserlerde görülen aynı tişörtü giymiş yüzlerce kişi, aynı pankartı kaldırıp şarkı isteyen yüzlerce kişi, ya da en azından aynı tag’ı yakalarına takmış insanlar burada olamayacak,..
keşke türk devotee’lerin hissettikleri sevgiyi gösterebilecek bir organizasyonları olsaydı,..
elimizden gelen sadece avazımız çıktıgı kadar tüm şarkılara eşlik etmek,.. türkün gücünü elin ingilizlerine göstermek:)
bi çok konser güzel olmaya başladı bu arada,
geçen sene Malmsteen konseri vardı istanbulda 20 mayısta, o süperdi mesela, Placebo konserinde de biletler tükenmişti.. H2000 sanırım biraz hayalkırıklığı oldu onunda sebebi sanırım çok pağlı olmasıydı, bakalım bu konser nasıl olcak.. ha bide megadethle sting konserleri oldu sanırım ama onlar hakkında pek bilgim yok, neyse sustum
Bu konserin perde arkasını size hafif farkıyla anlatmak isterdim ama şu an buna ne gücüm ne zamanım var… DM ekibiyle 20 saat kadar aralıksız çalıştıktan sonra konser başladı ve ben sahnenin kenarında yığıldım kaldım… bu arada hafif’ten gelen arkadaşları içeri aldıktan sonra bir daha göremedim, ilgilenemedim kusura bakmasınlar…
Aklımda yer edenler kısaca şunlar:
* Ekibin bir kısmı daha önce başka konserler için İstanbul’a gelmişlerdi ve gelmeyenler standart Türkiye aksiliklerini gördükçe panik oluyor diğerleri ise bizler gibi gayet doğal davranıyordu ve yenilere “bişey olmaz diyorlardı”.. bu beni bütün gün güldürdü…
* 50 “local” hamal ve İngiliz Tour manager’ın arasında ki çevirmenli diyalog müthiş bir sahneydi… tour manager kendisinin anlaşılmadığını sanıp sinirleniyordu ama maalesef çevirmen hamalları anlayamıyordu çünkü hepsi doğudan yeni göç etmiş ve türkçeyi yeni öğrenmeye başlamışlardı…
* Konserde ışık ve barco gösterisinin iyi olduğunu düşünen arkadaşlara bir not iletmek isterim yanlış bir bağlantı nedeniyle 4 tane barco provalar sırasında yandı… yani eksik olmasa da barco görüntüleri konser sırasında silikti… kişisel fikrimse ekipman yeterli olsa da müthiş değildi ve çok da başarılı bir show yoktu açıkçası…
* Seyirci alınmadan hemen önce bomba ihbarı nedeniyle slondan tüm görevliler çıkarıldı… bomba aramasını yapmak için emniyet güvenlik şirketine, güvenlik şirketi emniyete “rica” da bulundu … kimse üstlenmek istemedi … neredeyse biz yapacaktık bomba aramasını… salonun elektrikçisini bile zorla dışarı çıkarttıkları için konserden önce kızıp kaybolan elektrikçi ışıkları söndürsün diye yarım saat arandı…
* Grup elemanlarının konsere çıkmadan önceki ayini hiç unutmayacağım bir sahne olarak beynime kazındı… Dave’in 10 dakika süren histerik konsantrasyon sahnesi ise yazılarak anlatılabilecek gibi birşey değil açıkçası…
* Ve ben DM uda aklımın bir köşesine yazıp, eve gelip kendimi yatağa attım… Haftalarca konser alanlarında şehir şehir dolaştığım günler geldi aklıma… o zamanlar nasıl dayanıyormuş vücudum acaba? sanırım yaşlanıyorum…
Başka bir konserde görüşmek üzre…
size ne hissettigimi anlatamam, anlayamazsınız,.. hayatımın en önemligünlerinden birini yaşadım dün gece! hersey çok guzeldi,.. kısılan sesim, şişen bademciğim, ezilen ayagım ve yanlis yerde “reach out and touch faith!” diye bagırdıgım için ertafımdaki herkesin gülmesi sonucu kırılan gururum disinda:)
NuMB’ı kıskandıgım kadar da kimseyi kıskanmadım şimdiye kadar,..
sanırım bu kadar tutkulu bir seyirciyi her zaman bulamazlar,.. eger aranızda tribünde olan varsa biraz nasıl görünüyorduk anlatabilir mi?
bir de, eger NuMB, elinde dün gece çekilmiş bir resim varsa yollayabilir misin bana,..
sarışın olan ikisi bu gece roxi’deydi,..
onlar fletch ile martin,.. fletch, muhtemelen saçlarını dikip matrik ceketini giymiştir,.. martin de siyah farlarını sürüp mavi mavi bakmıştır etrafa,.. hafifim, ne kadar şanslı oldugunu biliyor musun,.. keşke daha önce telefonumuvermiş olsaydım da sen de arasaydın da ben de görseydim de,… neyse vereyim telefonumu da bir daha görürsen ararsın!