Son 7 gün:Artık her şeyin sonuna geldiğini biliyordu. Başını ellerinin arasına almış düşünüyordu. Yapılacak bir şey yoktu. Bir suç işlemişti ve cezasını çekecekti. Sonu ne kadar kötü olsa da bir kaçışı olmadığını biliyordu. Bir an nasıl geldim ben bu duruma diye düşündü. Sanki aklını yitirmişti, sanki hep ordaydı başka yer hatırlayamıyordu. Şu hayatta yaşaması gereken ne varsa yaşamıştı, tek bir şey hariç, ölmek. İdam edilecekti. Daha farklı bir hayatı olsun isterdi, ama olmadı. Bunları düşünmeyi bırakmasını tembihledi kendi kendine ve rahatsız tahta yatağına yattı.Son 1 gün:Bugün herkes ona iyi davrandı. Gardiyanlarla konuştu. Uzun zamandan beri sigara içmemişti,içti. O sigara o güne kadar içtiği sigaraların en iyisiydi. Gardiyanlara teşekkür etti ve yine yatağına girdi.Son yarım saat:Az kalmıştı. Gardiyanlar ona giyinmesini söylediler. Giyindi, yatağına oturdu. Bu hayatta yapabilecek son bir şeyi olmalıydı, öyle bir yerde bile. Vardı son bir şey. Hayal kurabilirdi. Şu anda zaten tek sahibi olduğu şey anıları ve hayalleriydi.Yastığına kafasını koydu ve düşünmeye başladı. Önce bembeyaz bir yer yaptı kendine sonra oraya güzel bir ev koydu,önüne de küçük yeşil bir araba. Her yeri yemyeşil yaptı. Evin içinde istediği her şey vardı; rahat bir yatak, televizyon, güzel bir banyo, bir sürü kitap ve plak…Bahçede annesi ve babası vardı. Gitti onların yanına doyasıya sarıldı ikisine de. En son hatırladığı gibiydi ikisi de. Sanki eski evlerinde duvarda duran aile fotoğrafından fırlamış gibiydiler, yıllar onlara hiç dokunmamış gibi. Konuşmaya başladılar. Gece olsun istedi gece oldu. İstanbul’a hiç gitmemişti şimdi ise Boğaz’da bir balıkçıda balık ekmek yiyordu. Daha mutlu olamam diye düşündü. Gökyüzüne baktı. Uzakta havai fişekler patlıyordu. Eskiden korktuğu şeye şimdi hayranlıkla bakıyordu. Bütün gece burada durabilirim diye düşündü.O sırada gardiyanın sesini duydu. Çıkması gerekti. Yüzünde kurduğu hayalin mutluluğuyla yatağına son bir kez bakıp göz kırptı üzülme yine geleceğim der gibi. Şimdi kapalı bir kutuya benzeyen odadaydı. Birkaç adımdan sonra durdu. Gözünü kapadı yüzü hala gülümseme halindeydi, yanında duran adamın gittiğini hissetti. İpler boynuna geçerken hayaline geri döndü. Havai fişekler patlamış ve bitmişti…