bugün cumhuriyet bayramı.sabah dokuzda okula gittik (ben bir öğretmenim ),tanrım o kadar güzeldi ki ….her yer kırmızı beyaz olmuştu.çocuklar çok büyük bir coşkuyla atalarının armağanını kutlamaya hazırlanıyorlardıellerinde bayraklar , anasınıfından sekizinci sınıfa kadar herkes bayraklarını gururla sallıyordu.beden eğitimi öğretmeni komutu verdi ve bando tüm ihtişamıyla çalmaya başladı.heyecanla sıramızı bekledik.büyük bir coşkuyla.sevinçle ve cumhuriyet çocukları olmanın verdiği gurula yürüyüşe katıldık.ay yıldızlı al balonlar gökyüzünü süslüyordu. yıllardır bu bayramı kutluyoruz ilkkez bu kadar coşkulu gördüm herkesi.ama bize sıkı sıkı tembihlenmişti slogan yok diye.çocuklarım hazırdı , şehitler ölmez vatan bölünmez , diyerek sokakları inletmeye ama onları dizginlemek zorunda kaldım.10.yıl marşını başlatarak coşkularını yüksek tutmaya çalıştım.coşkuyla ilerlerken bir dörtyol ağzına geldik.bir araba sınıfımın üstüne sürüp , sınıfı ortadan ikiye böldü.hemen arabanın önüne atladım.dizlerime vurdu hafifçe.geçemezsin, dedim.geçmeme izin ver dedi sertçe.inat ettim.beni ezmelisin dedim.çocuklara saldırın desem, arabayı yerle bir ederler ki zaten hazır bekliyorlar.öğretmenlerine kim kafa tutabilir ki….neyse,adam o hırsla geri çıktı ve arkadaki arabaya çarptı.iyi oldu dedim içimden.hemen kopan sınıfımı birleştirdim.ulu önder atatürk bu manzarayı görseydi ne hissederdi acaba?…en büyük bayramımız olan cumhuriyet bayramında tüm sokaklar coşku içinde olmalıykentüm arabalar çocukların üstüne üstüne gelip zinciri koparmaya çalışıyorlardı.ama nafile.zinciri de koparsalar, coşkumuzu elimizden alamazlar, vatanı bölemezler!belki öğrencilerimize slogan yasağı kondu ama herkes aslında yüreklerinin haykırışlerını duyabildi:biz cumhuriyet çocuklarıyız vatanımızı böldürmeyiz!biz yaşadıkça şehitler ölmeyecek vatan bölünmeyecek…..!
