Başkalarının başına gelirdi hep bööle şeyler..
Annem akşam yemek masasında anlatırdı. Filanca teyzenin oğluna/kızına şööle olmuş diye.. Bi de baktım ki bingoo! .. Oysa vay beee denilebilecek bi hayatım vardı valla..Arada yığınla şey olmuştu hayatımda ama hiçbiri sabahları 200 atan bi kalple uyanmama neden olamamıştı. Harbiden sağlamdım yani.. Diyorum ya nasıl oldu anlayamadım. Ofis..İyice kusasım geliyodu artık ordan. O ilişkiler yumağı hep içimi kaldırmıştı. Sistem kendinden olmayanı barındırmıyordu. İyi iş yapmak yetmiyordu. ‘Doğrucu Davut ‘diyodu yöneticim bana! ‘Azıcık politik olsan olmaz di mi?’ Sonra ok dedim. Olucam anasını satiim.. Happy hours’lar, bowling turnuvaları.. Birbirileri için demedik bırakmayan insanların, samimi(!) kahve sohbetleri.. Ohh bee. Olmuştu işte. Sadece midem kasılıyodu bi tek artık. Bi de işte sabahları.. Bi de sanki kalbim klavyeye konuvericekmiş gibi oluyodu.. Bide..Sonra film koptu. Tası tarağı topladım. Şimdi bi işim yok. Klavyeye konmadan yakayıp yerine koyduk kalbi.:) 1 yıl oldu. Şimdilik bööleyken bööle. Yaziim dedim. Hiç yazmamıştım.. Koca bi denizkestanesi yutmak gibi yani.(atilla atalay bööle diyodu bi yerde) İşe gitmemenin keyfi ancak gidemeyebileceğin bi işin varsa mevcut!! Yine olsa yapar mıydım? Yapardım! Ben denizkestanesiyle uğraşıyorum şimdi..Bi yutabilsem herşey yoluna gircek !! :):P
yorumlar
benzeşiyor. dertlerimiz hep aynılaşıyor. biz mi çok değişiyoruz, yaşam mı çok statükocu? anlayamıyorum.
aynı dertlere sahip olmanın ne anlama gerekmesi gerektiğini kavramaya çalışıyorum. herşey yanlış da biz doğru düşünen insanlar mıyız? sevinmeli miyim bunun için? bir grup “huzursuz ruhun” içinde olmak…???… yoksa bu, topluca içine düştüğümüz bataklığın ve aynılığın kanıtı mı gördüğüm ruh halleri sanki bana ayna tutan.
canım sıkılıyor. hava kapalı.
Geçen yıl ben de vurdum kapıyı çıktım. Kariyer, tazminat falan: Yak-tım, mutluyum. Başka bir alanda, kendi halinde takılıyorum şimdi, iyi böyle.. Bazan hala soruyor eski arkadaşlar: “Yaw sen niye ayrıldın?” şeklinde, “midem bulanıyordu” desem onlara ayıp olacak, demesem deliye çıkacak adım.. Ama benim bir alternatifim vardı nihayetinde, kapıyı vurup çıkmanın o kadar da kolay olmadığını biliyorum. Ama yine de…
ben de vurup kapıyı çıkmıştım aynı ‘mide bulantısı’ yüzünden. Yine olsa yine yaparım.
Ve bunca huzursuz ruh içinde olmaktan, benim gibi insanlar olduğunu görmekten ne kötüdür ki gayet memnunum.
at kestanesini biliom da deniz kestanesini bilmiom galiba. her ikisini de yutmama taraftarıyım.
bu durumlarda illa bişe yutmak gerekse bile paket lastiği yutmayı tercih ederim. bizim kedi varlığı şarlo yuttu gecen akşam bişe olmadı.
eğer kendine güveniyorsan, başkalarının esiri bir köpek olmaktansa, özgür bir kurt olmayı tercih etmelisin arkadaş !
Bi gün bi yerde öğrenirsin hepsini yeri geldikçe.. Ama belki de gerek kalmaz.. Bazıları şanslıdır bilirsin..Umarım.. 🙂
tükürmeyi öğrendiğim günü hatırlattın.Boğazina düğümlenen şeyi yutarsan, onu içinde taşırsın, hiç doğmayacak bir çocuk gibi büyür içinde.
Öyle bir tükür ki onu,tam karşındaki duvara yapışsın ve zavallılığıyla alay et her önünden geçtiğinde…
galiba harbiden de haklı..hani şey diyorlar ya : ” hayatınızda parayla satın aldığınız herşey aslında bir nevi ruhunuzu satın alır ”
insan işte çalışınca kazandığı parayla aldığı ve de yapabildiği şeyleri gözönğne getirip ayırlamıyor yoksa eminim herkesin canına tak ediyordur özellikle de özel işyerlerinde…gerçekten de iğrenç ilişkiler var..sekreter iyi çünkü patron onu yapıyor , teknisyen de iyi çünkü patronun arkadaşı kamil abinin yiğeni..felan filan..ama çalışan iş yapan adamlar kötü..hem de 250 milyon alırken..
en guseli; bu işten çıkacam kesin çıkıcamdiye kafaya koyup bir yandan alternatif işi ayarlayıp max. zarar vererek[tazminat felan – he bir de keyloggerla felan bazı şifreleri alıp kağıda döküğp patrona bunnari bilyordum aslında hayatınıza kayardım ama değmez, demek te bir fantazi olarak burda yerini alabilir ] o işyeinden ayrılmak…
sana da gunaydın…
ben artık daha fazla bişe öğrenmek istemiyorum mümkün mertebe. Bak bunlar iyi, yakıştı bana. Biraz kilolu gösterdi ama olsun.