Başkalarının başına gelirdi hep bööle şeyler..

Annem akşam yemek masasında anlatırdı. Filanca teyzenin oğluna/kızına şööle olmuş diye.. Bi de baktım ki bingoo! .. Oysa vay beee denilebilecek bi hayatım vardı valla..Arada yığınla şey olmuştu hayatımda ama hiçbiri sabahları 200 atan bi kalple uyanmama neden olamamıştı. Harbiden sağlamdım yani.. Diyorum ya nasıl oldu anlayamadım. Ofis..İyice kusasım geliyodu artık ordan. O ilişkiler yumağı hep içimi kaldırmıştı. Sistem kendinden olmayanı barındırmıyordu. İyi iş yapmak yetmiyordu. ‘Doğrucu Davut ‘diyodu yöneticim bana! ‘Azıcık politik olsan olmaz di mi?’ Sonra ok dedim. Olucam anasını satiim.. Happy hours’lar, bowling turnuvaları.. Birbirileri için demedik bırakmayan insanların, samimi(!) kahve sohbetleri.. Ohh bee. Olmuştu işte. Sadece midem kasılıyodu bi tek artık. Bi de işte sabahları.. Bi de sanki kalbim klavyeye konuvericekmiş gibi oluyodu.. Bide..Sonra film koptu. Tası tarağı topladım. Şimdi bi işim yok. Klavyeye konmadan yakayıp yerine koyduk kalbi.:) 1 yıl oldu. Şimdilik bööleyken bööle. Yaziim dedim. Hiç yazmamıştım.. Koca bi denizkestanesi yutmak gibi yani.(atilla atalay bööle diyodu bi yerde) İşe gitmemenin keyfi ancak gidemeyebileceğin bi işin varsa mevcut!! Yine olsa yapar mıydım? Yapardım! Ben denizkestanesiyle uğraşıyorum şimdi..Bi yutabilsem herşey yoluna gircek !! :):P