her bok beni bulur departmanından…Mutfak boşluğunda bir martıyla bakışıyorum sabahın 9 undan beri. Tepeden, kırık camlı yerden girmiş ve sanırım uçamıyor. Bir ara benim o boşluğa yığdığım ıvır zıvırlardan birine kanadı sıkıştı, çıkayım kurtarayım dedim öyle bir ses çıkarttı ki dondum kaldım, yabani tabii. Zorla su koydum, biraz da ekmek attım. Şimdi de ekmeklere sinekler üşüştü, Hayır bişey diil apartmandakiler şimdi de apartman boşluğunda martı mı besliyorsun diyerek üstüme gelicekler mahallenin kedilerinden mimliyim zaten. Doğurucak mı acaba bilmiyorum ki daha önce vapurdan simit parçacıkları atmak dışında martılarla bir teşrik i mesaim geçmedi…