“Ne acayip hayat?Hayat=BekleyişYaşarken bekliyoruz.Beklerken yaşıyoruz.Ve onların çocuğu oluyor ki= ZAMANBeklemek girerse ilişkiye yaşamla eğer…Zaman doğar…Kızı erkeği yok.Bu ayrımsızlık onu daha da güçlü kılar,her iki cinsin tüm özelliklerini almıştır.Herşeye sahiptir.Bir erkek kadar güçlü ve zalim,bir kadın kadar merhametli ve narin.Herşeyi vardır zamanın…Sonra onun da çocukları olur,istediği herşeyle ilişkiye girer ama o. Yine minik zamancıklar gelir dünyaya. Minik minik saliseler,saniyeler,dakikalar,saatler…Sonra iyice beslenir zamancıklar,biz besleriz onu,gözyaşlarımızla,neşemizle,hırsımızla,paramızla,tüm hissiyatımızla ve inanmışlığımızla…Büyütürüz küçük,miniminnacık zamancıkları ve kocaman kocaman asırlar yaratırız işte tam karşımıza.Yetmezmiş gibi hızlı yaşarız.Beslediğimizi tüketiriz,kıymet bilmeyiz,kıymetimiz de bilinmez zaten.Biz göz,zaman karga misali…Ve bekleyişler gene.. Ve hayatlar…Ve bir bakmışsın,olduğun yerdesin.Geldiğin,belki de hiç gitmeyip hiçbir yerden gelmediğin yerde.Attığını sandığın kocaman adımların gövde gösterinmiş sadece…”10.09.2007
yorumlar
hoş..
Zamansız zamanları bekliyorum.Beklemek çok zor.Gitmek kadar zor.460……..353…….1 bu zamanı beklemek ve saymak zor.Sayılı zaman gün geç,yor ama ço zor.Hissettiklerim !!! canımı acıtıyor,uykularımı bölüyor…Güzel paylaşım zaman…Teşekküler IL MARE.
”..zamanı hatırlatan her şeyden nefret ediyorum.önce beklemekten.ömür boyunca ya bekliyor ya bekletiyor insan.ikisi de kötü, ikisi de hazin tarafı yaşantımızın.bir çocugun önce dogmasini bekliyorlar,sonra yürümesini, konusmasini, büyümesini…zaman ilerliyor, bu defa para kazanmasini,kanunlara saygi göstermesini,insanlari sevmesini, aldanmasini, aldatmasini bekliyorlar.ve sonra ölümü bekleniyor insanoglunun.ya o? ya o?insanlardan dostluk bekliyor, sevgilisinden sadakat,çocuklarindan saygi ve bir parça huzur bekliyor,saadet bekliyor yasamaktan.zaman ilerliyor, bir gün o da ölümü bekliyor artik.aradiklarinin çogunu bulamamis,beklediklerinin çogu gelmemis bir insan olarakgöçüp gidiyor bu dünyadan.iste yasamak maceramiz bu.yasarken beklemek, beklerken yasamakve yasayip beklerken ölmek!..”ÜMİT YAŞAR OĞUZCAN
Soğuk bir mevsime yaslandı yüzüm. Kuşların kısmetine göz koymuş gelecek günler. Olası yaramazlıklarımı peyke altına sakladım. Kuşlar haberdardır elbet göç zamanından. Kara bavullara dolanmış parmak uçlarım. Örtemediğim kapılardır geride bıraktıklarım Anlama beni, anlamaya çalışma ve hatta anlatma seni. Bu uzun uyku, bu toprağı seven beden ve tüm günahlarımın üstüne örtülecek tahtalarını sen seç, çam koksun mezarım. Yine bulutlara şiir yazarım!!Yaşamımı bir roman sayfası gibi çeviremiyorum. O kadar kolay değil takılı kaldığım paragraflardan kurtulmam. Kendime isyanımı çözemeden, aklımın alıp başını gitmesini beklemek en iyisi. Kırık bir cam kenarında kanıyor acılarım, uykum fakir bir şarapçının şişe mantarında kalmış. Kapatamam gözlerimi, bir daha açılmaz diye sana! Sen yaş dök kızıla dem vurmuş saklı durduğun retinama. Anlamaya çalışma, konuşma, anlatma ve elini uzat ama dokunma. Okşa sen olan nefesimi. Sök al sol yanımdan günahkarlığımın leşini!!
BEKLEMEKGözler önünde işteGittikçe arınıyorum kendimdenHer giden güzelleşirGidiyorum güzelleşmek içinUnutulsun diye çirkinliklerimGelecek birisi güzeldirGelince güzel değilHele gelmişse çirkinYaşam, ölüm gelecek diye güzelEy güzeller güzeli beklediğimKaç saatim, kaç dakikam ya da saniyemArtık ne gelmek ne de gitmekYaşamın en zor yanı beklemekHiçbirimiz beklemedik doğmayı,Doğduğumuzdan beri beklediğimizÖLMEKAZİZ NESİN
ne de güzel yorumlar yazmışsınız.:(( :))
zamanı düşünmek bile üzüyor beni
başlıkta gizli her şey bence” AŞK YAŞARSAN OLUR!”
🙂 bak bu yönden hiçç düşünülmemiştir herhalde!seçim dahisi seni:)