Bekleyişlerdeyim, beklemek ne kadar zormuş meger;Bi gülüşü, öpüşü, sesi, bir sözü, gözlerdeki o ışıgı, beklemek ne zormuş..Yaprağın düşüşünü, hayatın akışını, sözlerin birleşip bir bütün oluşunu,bir bebeğin büyümesini, elini uzatıp seslenişini…Hep beklemekle geçti günlerimiz aslında, yoksun deyişimiz bile bekler bir bekleyiş içinde;gidişlerin dönüşünü beklemek, verilenin alınmasını beklemek,herzaman beklemek….hep beklemek…bekleteni beklemek…bir hayat, bir insan, bir sevgili; hepsi beklenendir bizim için..
yorumlar
özdemir asaf’tan gidiyoruz madem.”beklemek güzeldir, gelecekse beklenen.”
ömrüm hep beklemekle geçti :)kimse daha çok beklersin demesin he,uçarım valla!
Beklenen beklemeye değiyorsa beklemek güzeldir..
İstesek de istemesek de hayatın özü beklemek….Yaşantımızın sebep-sonuç ilişkisi hep bu kavram üzerine kurulu…OGS,LGS,ÖSS,ÖYS,beklenir.. Mezuniyet beklenir, askerlik zamanı beklenir, iş başvuru sonucu beklenir, evlilik için uygun zaman beklenir, ilk çocuk için borçların bitmesi beklenir, vs vs vs.. Bunlar o denli uzun bir süreci kapsıyor ki, BEKLENENİ bekleme zamanı diğer beklediklerimiz yanında göz açıp kapayana dek geçiyor inanın ki….
Beklemeden sonuça ulaşamıyoruz elbet, hayat hep beklemekten ibaret haklısın ama beklemek istemediklerimiz de var.. Ölümü beklemek… Ne acıdır bilir misin?
Beklenmez, hemen davranılır..Ani kararlar, aniden verilir, sonucu neyse katlanılır..
Ölümü beklemek çok acı ve bekleyenlerin neler yaşadıklarına tanık oldum,acılara dayanamayıp,azraili hızla çağıranlarada,bekledikleriniz,şükredecekleriniz olsun.
Kesinlikle…. acı çekmeden beklemekle, acıyı beklemek çok farklı..