yazamayacağım kadar güzel ve beyazsın be günlük…

3 aydır bir şirketin batmaması için tek başıma verdiğim mücadele ve yarattığım beyin fırtınasının sonucunda bu sabah yönetimden aldığım bir mail ile şirketin kapanacagını öğrendim.

Hayatın sonu değil evet ama insanın işini yada daha acık bi tabirle işlerinden birini kaybetmesi berbat! Ha diyeceksiniz ki 2 işin varmış daha ne kuduruyorsun? Öyle değil işte biri kira-fatura-ödeme vs harcamaların yapılmasını sağlayan öteki de antin kuntin harcamalar için para getiren bir iş. Ve ben bu sabah en önemlisini kaybettim.

Şirketin kuruluşundan beri sitelerin her adımında daima tüm özverimle çalıştım ve bu lanet ülkede internet sektörü denen şeyin bir anda takla atabilecegini birkere daha öğrendim. he bir de gecenlerde kaşınmıştım. Şimdi tüm çalışma şevkim gitti. Evimde oturup gunlerce küçücük elini ateş gibi yanan alnına koyup seni seviyorum diyerek kaçan ayşeciklerin olduğu Turk filmlerini izlemek istiyorum tabii bu Turk filmleri izleme arzumu ev sahibine nasıl izah ederim orası muamma… Sanırım şu dakikadan itibaren bildigim herşeyi unuttum. Boş bir konserve kutusu gibiyim şimdi.

dün gece evde ki pc de windows çökmüştü format istiyor sanirim. Aynısından bende istiyorum. artık F5 tuşumda calışmıyor. Ekmek fırınında çalışıp ekmeklerin üstünü kalemle çizmek istiyorum. Ne de olsa bu ülkede gıda sektörü asla sarsılmıyor. midem aarıoo.