Çocukluğu öğretti hayat; horoz şekerlerine aldanırken tebessüm etmeyide! Okula gitmeyi öğretti hayat; annelerinden ayrı kalmanın korkusunu yaşayan bebelerin gözyaşlarınıda! Çalışmayı öğretti hayat; Allah sağlık versin de bir ömür çalışalım bilincinide! Askerliği öğretti hayat; anadan babadan ayrı kalınca nasılda çaresiz kalındığınıda! Üsküdar sahilde balık ekmek diye bağırmayı öğretti hayat; palamutların kulaklarını boyayıp müşteri aldatmanın utancınıda!Hata yapmayı da öğretti hayat; her yaptığım hatadan ders alıp pişman olmayıda! Msn kullanmayı öğretti hayat; 3-5 tane hesap alıp görmemişlik yapmayıda! Çamlıca’yı öğretti hayat; o eşsiz manzaraya dalarken, İstanbul’u kanatlar altına almayıda! Sevmeyi öğretti hayat; kimseyi incitmemem gerektiğinide! Derin darbeler yemeyi öğretti hayat; gelen her darbeden sonra kendime biraz daha bağlanmam gerektiğinide! Hayal kurmayı öğretti hayat; kurduğum hayallerin, nesnel gerçeklerle örtüşmesinin zor olduğunuda! Saati sabahın 05:00 i yapmayı öğretti hayat; ondan bir haber beklemenin telaşınıda! Kimi zaman isyanı öğretti hayat; hemen arkasından duaya sarılmayıda! Filistinli direnişlere acımayı öğretti hayat; soğuk savaşın gerçeklerini öğrendiğimde biraz da hak etmişler diye sitem etmeyide! Film izlemeyi öğretti hayat; Nuri Alço’lu filmlerin klasik sahnelerinde bayanlara yapılanlara ağız dolusu sövebilmeyide! Ankara’nın başkent olduğunu öğretti hayat lakin gün gelipte kalbimi orada bırakacağıma ilişkin hiçbir bilgi vermedi…
yorumlar
bunuda sen öğren ve öğret..devamı için koştur ve yakala olmaz mı….
Yakalamaya çalıştım Ankara’yı; öğrenmeye çalıştım… öğretmeyiz dediler, öğrenemezsin dediler; yoruldum… bu diyarda sana aşk yok dediler, mutluluk yok dediler; gücendim… bir küp dolusu sır Ankara…
her şerde bir hayır var derler inan mutluluk yıne gelir yakalamıyı bilirsen.herşey gönlünce olmuyor.umarım ankaralının aklı başına gelirde o senı bulr.
Hımmm.Ankara’da hayat, bu işler bayat..Doğma büyüme Ankara’lı olarak biraz gücendim:))
hiç bir kıza yalan söylemedim ankara…
hayat işte işine geleni öğretir işine gelmeyeni öğretmez adamı yarı yolda bırakır.zordur hayatı öğrenmek ama zorluklar arasında anlık mutluluklar yaşatarak dayanma gücü de verir o nedenle haksızlık etmeyelim hayata:)
sağ ol pelitas..ankarayı özledim şimdi ben.
Eylülde gideceğim
duygusallık had safhada iken yazılmış, iç acıtan satırların üzerinden çook zaman geçmiş pelitas, kalbinin hala ankarada olmadığını umuyorum..