Benimdir şu kirlenmiş dünya
Şu bitmek istemeyen şiir
Yaşamın dayanılmaz sarhoşluğu
Şu çıldırtan çarpıntı.
Benimdir
Yeni doğan günde
Şu sevda kokan hava
Diyen şairimiz Kenan Çelikten yorumsuz bir kaç şiir;
ZOR
Yaşam dediğin
Doğumla ölüm arası
Dar bir koridor.
Bütün hayallerimiz bir güne sığarken
Sığmıyor ömrümüze bir avuç özlem
Yani hemşerim
Bu koridorda yürümek zor.
Kadıköy dolmuşunda olupda
Yağmurun tıpırtısını dinlemek
Ve Karaahmet’ten geçerken
Kendi mezarını seçebilmek
Zor hemşerim zor.
Counter Strike Sierra firmasının çıkardığı Half-Life oyununun bir türevi-modu olarak 1999 yılında piyasaya çıktı. Oyun Polis Terörist çatışmalarına dayalı bir oyun. İlk başlarda Polislerin belli bir yerdeki rehineleri kurtarma operasyonu şeklinde iken daha sonraları teröristlerin belli yeri bombalamaları şeklindeki senaryolar eklendi. Bu gün çok değişik türde senaryolar mevcut.
Oyunda Polislerin ve Teröristlerin kullandıkları silahlar gerçek silahların özellikleri düşünülerek oyuna monte edilmiş, silahın koşarken sarsılması, tesir mesafesi, duvarı delme gücü, etkisi oldukça gerçekçi. Oyuncuların bu silahlar hakkındaki bilgilerini görseniz şaşarsınız, sanki hepsi gerçek yaşamlarında bu silahları kullanıyorlar. Oyuncuların tamamının erkek olduğunu yazmama gerek yok sanırım. Kadın oyuncu olduğu konusunda şehir efsaneleride mevcut.
Oyunda ölünce oyuncular chat konsolu aracılığı ile sohbet edebiliyorlar; ama buradaki sohbetlerin genellikle haritanın ne zaman değişeceği, küfür ve hile iddiaları olduğunu söylemeliyim.
CS oynamak için oyunu bilgisayarınıza yüklediğinizde oynamak için bir servere girmeniz gerekiyor. Asıl eğlenceli kısımda bu zaten. Türkiyede yaklaşık 1100 cs serveri var. Tabi iyi oyuncuların özellikle tercih ettikleri serverler hile kullanılmayan ki bu iş için SXE isimli program bile geliştirilmiş ve admini eksik olmayan serverler. Çoğu server anti hile programı olan SXE programı olmadan servere girmenizi kabul etmiyor. Gerçi bununda hilesini anında çıkartıyorlar. Ben 1 ay gibi bir sürede oynadım başlarken 4.6 versiyonu vardı bu yazının yazıldığı tarihte 5.6 versiyonu çıkmıştı bile.
http://www.savaskarsitlari.org/arsiv.asp?ArsivTipID=1&ArsivAnaID=32655
http://www.unutkanlik.gen.tr/
Ferhan Şensoy Kıbrısta yerel Tv kanallarından birine röportaj veriyordu. Konu yazdıklarına ve aşk hayatına geldi. Ferhan Şensoy kendisinin çok yazan biri olduğunu yazarkende dünya ile iletişiminin kesildiğini başka türlü yazamadığını söyledi. Aşk öyle bir şeyki dedi ben Derya Baykal gibi sanatçı biriyle evlendim. Üstelik evlenirken benden çok sanatıma ve yazdıklarıma hayrandı, oysa evlendikten sonra sende amma çok yazıyorsun demeye başladı dedi.
Bir dostum anlatmıştı ki bohem biridir kendileri ve böyle olduğunuda hem bilir hemde ifade etmekten gocunmaz. Evlilikleri eskimeye başlayınca eşi bunun horlamasına ve yatış şekline takmış. Çocukların yanında bile hadi hafif ifade ile durumu şaka konusu yapmaya başlamış, üstünede yeni aldığı fotograf makinası ile dostumun uyurken fotografını çekmiş, fotografı çocuklara gösterip şakalaşıyorlarmış. Dostumuz bir şey demeden kalmış salonda kütüphaneyi karıştırmış ve elinde bir fotografla dönmüş. Fotograf dostumuzun uyurken çekilmiş bir fotografı, hemen hemen masada şaka konusu yapılan fotografla aynı poz yıllar önce çekilen fotografın arkasında bir not var; “ Sevgilim, o kadar güzel uyuyordunki, dakikalarca seni seyrettim uyandırmaya kıyamadım, hele o mırıl mırıl kedi gibi sesler çıkarman yokmu ne tatlı idi bir bilsen, Video kameramız yoktu tüm anlarını yakalayamadım, bende fotograf makinası ile her gün şahid olduğum bu masumiyeti ölümsüzleştirmek istedim” vs vs.
İki farklı olay dört farklı insan, kadınlar hep aynı diyerek onların anlaşılmazlıklarına dair yazılar yazmak değil amacım, sadece zamanın eskittiği aşklaradır isyanım. İlişkilerde kimse kimseyi suçlamasın, tek sorumlusudur zaman deyip sıyrılmaktır amacım…
Ne demiş şair;
“Zaman Yargılardı beni
Mahkum ederdi Yarının sabırsızlığına”…
Babam ve Ben
Otoriter bir babam vardı çocukluğumda sözünden çıkmak büzük isterdi. Küçük bir kasabanın namuslu ve sayılan memurlarından biriydi. Ona göre yanlış olan bir şeyi yapmak şanına leke sürmekti ve ağır bir ceza gerektirirdi.
Şansım en küçük olmaktı, 3 erkek kardeşin en küçüğü idim. Abilerimin aldığı cezaları görüp ayağımı denk atardım. Hiç unutmuyorum büyük abim komsuda arkadaşlarıyla birlikte oturuyordu, Lise çağlarındaydı baabam ve ben evde yanlızdık…. Babam birden abimin nerde olduğunu sordu, komşuda dedim, git çağır onu sigara içiyordur dedi. Nerden anladı bugün bile şaşarım, gittim abimi çağırdım; abim önde ben arkada eve giriyoruz: Babam evde kapının arkasında duruyor elinde plastik bir kablo ikiye katlamış babamı görmeden eve giren abimin üstüne hücum etti, tek bir soru sormadan ben sana sigara içmeyeceksin demedimmi diye epey bir dövdü.
Anayasa Mahkemesinin son türban kararından sonra, her kesimden farklı sesler çıktı. Ne de olsa malum özelliğimizdir “bilgi sahibi olmadan fikir sahibi olmak”…
Anayasa Mahkemesine yöneltilen en temel eleştirilerden biri kararın “siyasi” oluşu idi. Şunu bilmek gerekir Anayasa Mahkemeleri zaten siyasi yargılama yaparlar. Bu özellik Anayasa Yargısının temel özelliğidir. Gördüğü tüm davalarda taraflardan en az birinin sürekli siyasi kimlik taşıyan bir yargılama organının başka türlü bir nitelik taşıması da zaten beklenemez. Anayasa Mahkemesinin bu niteliği siyasiler tarafından da çok iyi bilindiği için; Anayasa Mahkemesine atanan üyelerin siyasi kimlikleri hep tartışılır olmuştur zaten.
Anayasa Mahkemesi bu siyasi kimliğini günümüzde olduğu gibi kimi zaman açıkça ortaya koyar, kimi zamanda bu kimliğini geri çeker, siyasilerin önünü açar, bu tavrını da rejimin tehdit altında olup olmaması belirler.
http://doctus.org/internette-cocuk-istismari-f222.html
http://dinlesevgili.blogspot.com/
http://www.derkenar.com/dilinkemigi/solun-cem-karaca-ile-imtihani/
