Benimdir şu kirlenmiş dünyaŞu bitmek istemeyen şiirYaşamın dayanılmaz sarhoşluğuŞu çıldırtan çarpıntı.BenimdirYeni doğan gündeŞu sevda kokan havaDiyen şairimiz Kenan Çelikten yorumsuz bir kaç şiir;ZORYaşam dediğinDoğumla ölüm arasıDar bir koridor.Bütün hayallerimiz bir güne sığarkenSığmıyor ömrümüze bir avuç özlemYani hemşerimBu koridorda yürümek zor.Kadıköy dolmuşunda olupdaYağmurun tıpırtısını dinlemekVe Karaahmet’ten geçerkenKendi mezarını seçebilmekZor hemşerim zor.ZAMAN YARGILARDI BENİAlaca karanlık çökerdi mahallenizeYavaşça vedalaşırdı güneş kiremitlerdenEllerin birbirine kenetli dururdun öyle.Kırılmış oyuncağıyla bir çocuk geçerdi önünden,Bir yaşlı geçerdi tespihi parmaklarında dönen,Çimento yüklü bir kamyonet geçerdi,kesik görüntülerle görürdüm seni.Bir bakardım güneş gitmişEvine çekilmiş insanlarSokağınız bana terkedilmiş.Bende sokağınızı terkederdim ağır ağırZaman yargılardı beniMahkum ederdi yarının sabırsızlığına.Bir yamaca otururdumTrenler geçerdi demiryolundanOrta vagonda farzederdim kendimiVe seni yanıbaşımda.El değmemiş güzelliklerden bahsederdimOysa güzelliğin ta kendisiydinYeryüzünün sırlarından konuşurdukDünyadaki bütün hapishanelerin açardık kapılarınıAnaların bağrını delip geçerdi içeriden çıkanlar.Şapkası yana yatıkUzunca öten düdüğüyleBir bekçi belirirdi yamacın başında”Burada oturmak yassahtır ula” derdiBende kalkıp giderdimYanıma alarakVagondaki seni ve beni.Sevgili dostum Kenan Çelik’in Hayata dokunuşlarından küçük öbir seçki…
