Testere 5’in işkence videosu yayınlanmış.Videoyu izlemek isteyenler buraya bakabilir. Yine bol kanlı bir film olacak gibi, midesi olanlan videoyu izlemesin. fragman ve diğer bilgiler için tıklayın.

The Mirrors posteri

Günler haftalar geçmiyor ki, bir Uzakdoğu korku filminin daha Hollywood versiyonunun çekileceğini duymayalım.

The Ring ve The Grudge yeniden çevrimlerinin açtığı bu yolda, karşılaştıkları her fırsatı değerlendiren Hollywood yapımcıları en son The Shutter ve The Eye’a göz koymuşlardı.

Yeniden çevrimlerde, ana hedef tabii ki her şeyin kolayını seven Amerikalı seyircisi olmakla beraber Uzakdoğu sinemasından bihaber yaşayan alternatif kitle göz ardı edilmiyor değil. Zira ülkemizde gösterime giren bu tür filmlerin gerek afişlerinde gerek konu özetlerinde gerek de fragmanlarında benzer bir filmin zaten var olduğuna dair en ufak bilginin esamesi bile okunmuyor.
Son olarak vizyona giren The Mirrors da (aka.Geoul sokeuro) bu tür pazarlama tekniğinin bir örneği… (hoş reklamcılara da fazla yüklenmemek lazım.)

****

Gelelim başlığa konu olan Aynalar’ın değerlendirilmesine…

X Files dizisi çoğumuzun hafızasında henüz televizyonlarda yüzlerce Türk dizisi yokken eski tgrt yeni fox televizyonunda takip ettiğimiz Haktan Akdoğan tadında bir dizi idi. Bu dizi film bildiğiniz üzere 2 FBI ajanının Fox Mulder(David Duchovny) ve Dr. Dana Scully(Gillian Anderson)‘nin açıklanamayan olağan üstü olayları araştırmasını konu alan etkili aksiyon ve bilimkurgu tabanlı bir dizi idi. Dizi bir dönem fenomene dönüştü hatta belli tarikatlerin x files temelli propagandalar yaptığını bile okumuştuk.

X Files 1998

Dizinin 2 tane filmi çekildi bunlardan ilki The X Files – Fight the Future -(1998) yılında bence mükemmele yakın bir filmdi. Filmde Bilimkurgu, aksiyon, oyunculuk ve yaratıcı senaryo adına herşey vardı. Uzaylı olgusu o kadar etkili bir biçimde işlenmiştiki kesinlikle tutarlı bir film olarak izleyebiliyordunuz. Arılar, mısır tarlaları, alaska bir yandan afrika bir yandan dolaşıp duruyorlar. meraklısına ise “İşte budur” dedirtiyordu. Aradan 10 yıl geçti birden X Files – I want to belive (Gizli Dosyalar – İnanmak İstiyorum) diye bir film ortaya çıktı ne yalan söyleyeyim unutmuşum bile diziyi. Birden hafızam çalışmaya başladı, flaşbeklerimi yaşadım. Yukarıda yazdığım şeyler aklıma geldi ve filmi izledim.

I want to belive

Müzikal denildiği zaman akla ilk gelenlerden birisi kuşkusuz Broadway olmalı.(Broadway ABD’nin New York kentindeki Manhattan bölgesinde yer alan bir caddedir). Cadde üzerindeki tiyatro ve konser salonlarında zirveye ulaşan gösteriler daha sonra sinema perdesine yansıtılmış; sinema izleyicisinin de büyülü Broadway dünyasından nasibini alması sağlanmıştır.
Broadway’den beyaz perdeye uyarlanan en önemli müzikaller arasında birçoğunuzun okuduktan sonra “Ben bu filmi izlemiştim” diyeceği ;Batı Yakası Hikayesi, Titanik, Chicago,Saç Spreyi,Mamma Mia ve daha niceleri bulunuyor.
Bu müzikallerden en önemlisi tüm zamanların en iyi müzikalleri arasında bulunan Grease, Jim Jacobs ve Warren Casey tarafından yazılmış. 1978 yılında Randal Kleiser direktörlüğünde sinema perdesine yansıtılmış.
Film aynı ismi taşıyan Frankie Vali şarkısı eşliğinde gösterilen çizgi film animasyonu ile başlıyor. Bundan sonra 110 dakika boyunca basit bir aşk hikayesi çerçevesinde eğlenceli ve hepsi birbirinden farklı karakterlerin hayatlarına dahil oluyoruz.

Wall-E

Galiba gelmiş geçmiş en güzel animasyon filmi Wall-E. Pixar Animasyon diye bir şirket olmasaydı acaba sinema sektörü özellikle çocuklara yönelik filmler nasıl olurdu,kestirmek zor; fakat piksar(pixar) animasyoneline atttığı her işte yaratıcı Dramanın ve bilgisayar teknolojilerin optimum kullanımıyla çok naif ve güçlü eserler meydana getiriyor.
Wall-E bence bir manifesto niteliği taşıyor. Global ısınma, çevre duyarsızlığı ve insanların yaşantı biçimlerine adeta meydan okuyor. Kahraman bir robot (wall-e) yardımcı rollerde ise bir hamamböceği ve diğer robot arkadaşları var. İnsan figürü bir kişi hariç sadece sürü ve hizmet edilen bireyler olarak görülüyor.

Wall-E

Film derin mizanseller içeriyor, Türkçe fragmanlarında da gördüğümüz bir sahne “Wall-E’nin elmas kutusuna elmastan daha çok değer vermesi” dünyanın şu andaki değer kavramını bir robotun gözünden yok ediyor. Şuanki Popüler kültüre ait hiçbir nesne ve müzik kullanılmamış, Edit Piaf‘ın sesinden dinlemeye alıştığımız “La Vie En Rose” şarkısı Luis Armstrong‘un sesinden terk edilmiş dünyada mükemmel bir yankı buluyor. Film 80 kuşağında çocuk olan insanların oyuncaklarını,oyunlarını öne çıkarıyor, heralde 90’lı yıllardan sonra yaşanan gelişmelerin melankoliden yoksun olduğunu göstermeye çalışıyor. Çünkü dikkat ettim günümüze ait hiçbir nesne yok.

Wall-E

Filmde kullanılan kamera açıları ayrıca dikkat edilmesi gereken bir unsur olarak düşünülebilir, güvenlik kameraları ve harekete duyarlı kameralda var olan görüntü açıları kullanılmış bu klasik şablonlar kullanan animasyon filmlerinde farklı bir tarz vermiş Wall-E’ye aynı zamanda bilim kurgusal anlatımıda desteklemiş bir yapıda.
Wall-E temelinde bir çocuk animasyon filmi,harika bir karakter her davranışı sempatik,mükemmel bir biçimlendirme ve aksiyon becerisi var. Filmdeki tek eksik yan bence “Eve (eva)” karakterinin,kişisel görüşüm, ifadelerinin yeterli oranda wall-e’yi desteklememesi.Yanılmıyorsam “Steampunk” esinlenmeleri taşıyan wall-e çok kısa bir sürede bir ikon ve pazarlama aracınada dönüşecek. Filmin en çarpıcı yanı ise bilimkurgu özelliği, kesinlikle çok gerçekçi tezler ileri süren hatta tartışılması gereken konuları da içinde barındırıyor. Eğer sinemada izlerseniz filmi ve o sinema filmin sonunundaki jenerik animasyonlarını size izletmezse biletinizi geri alın çünkü filmin ana fikri jeneriklerinde saklı.

Çekingen ve sessiz olduğu kadar, vakur bir ilkokul çocuğudur Ali..
Öğretim sezonunun sonuna gelinmiştir; öğretmen, öğrencilerine dağıttığı Tatil Kitabı’nın önemini anlatmaktadır.. Çocuklardan, tatilde oyun oynamanın yanısıra, bu kitabı okuyup incelemek üzere de zaman ayırmalarını ister..

Okul çıkışı, merakla, şöyle bir kitabını karıştıran Ali, evine bile ulaşamadan, haylaz çocuklardan bir oğlana, kitabını kaptırır..
Ali, amcasından borç aldığı parayla, Tatil Kitabı’nı -son bir umutla- kırtasiye dükkanlarında arayacak, bulamayınca da, kaderine razı olacaktır.. Ve kendini ve de tatilini, pek kıymetli sevgisini asla göstermeyen, -yurdumuzda bolca rastlanan- sert bir babanın, insafına bırakacaktır..

Ailesi ile Silifke‘de yaşayan ve narenciye ticaretiyle iştigal eden Mustafa efendi, -büyük ihtimal- kendi babasından devraldığı ‘manevi’ mirasla, aile bireylerine ve çevresine sert ve de ters davranan, klasik Türk babalarından bir babadır..
Adamın, karısı Güler’le olan, ‘kopuk bağlantılı’ ilişki ya da ilişkisizliği, karısının kafasında oluşan, kendisini başka bir kadınla aldattığına dair ‘zehirli’ şüpheleri, daha da alevlendirir..