Sende yetenek var ama …..
Küçüklüğümden beri duyar dururum bu yarım kalmış cümleyi..
Aile eşrafından ,akrabalarıma ,arkadaşlarımdan ve hatta pek de rastlanılan bir şey olmamasına rağmen erkek arkadaşlarıma kadar herkesten.. E haliyle ağzınla kuş tutsan şapkası yok bunun diyen ‘erkek arkadaş’ illetleri bile böyle diyorsa o zaman kesin vardır bende bir şeyler diyerek yola çıktım ben de…
Bende bi yetenek var ama ……
http://www.ntvmsnbc.com/news/440241.asp
çok kitap okumanın da kötü tarafları var. her kitabı beğenmez oluyorsunuz. hatta çoğunu. yarım bıraktığım, beklediğimi bulamadığım onlarca kitap. neyse güzel kitaplardan söz edeceğim gene. belki de kitapları insan yerine koymaya başladım, bilmiyorum.
peride celal’in mektup’unu bitirdim. birbirinden güzel dört öykü var bu kitapta. incelikle işlenmiş, usta işi öyküler hepsi. edebi açıdan, kurgu açısından, teknik olarak çok iyiler..kitaptaki öykülerden birkaç cümle alıntılamak istiyorum:
Arthur C. Clarke öldü. Bilim kurgunun sör ünvanlı İngiliz üstadı, 90 yaşındaydı. 2001: Space Odyssey‘in yaratıcısı Clarke ile yapılan son röportaj burada. “Bana nasıl hatırlanmak istediğimi soruyorlar. Yazar, su altı kaşifi, uzay girişimcisi ve bilmi halka aktaran kişi oldum ömrüm boyunca. Tüm bunlar içinde asıl hatırlanmasını istediğim yazarlığım. Okurları eğlendirdiğimi ve hayal güçlerini esnettiğimi umuyorum.” Bunlar Clarke’ın son zamanlarında sarfettiği sözler. Umudu boşa değil diyebiliriz değil mi?
kitaplarını beğenerek okuduğunuz yazarların kendileriyle tanışmanız bazen hiç de iyi olmuyor. büyülerini kaybediyorlar. “bu mu yani” oluyorsunuz. ben mesela romanlarını, öykülerini ayıla bayıla okuduğum iki ünlü yazarımızla tanışmıştım. bir daha onlardan tek bir cümle dahi okuyamadım..bu durumun istisnaları da yok değil hani. mesela: elif şafak. elif şafak’ın çok ilginç bir havası var, nereye giderse nerede bulunursa, atmosferini de götürüyor oraya..birkaç yıl önce tam da bunları yazmışım bu yazıda..
şimdi bu cumartesi küçük iskenderin imza günü olacak, ankara imge’de..gidip gitmemekte kararsızım artık. bütün büyülü, sevdiğim yazarların teker teker zihnimdeki esrarlarını yitirmelerini istemiyorum daha fazla..
15 Fantabulous Tips to Better Writing başlıklı ingilizce bir yazı dikkatimi çekti ve kendi yorumumu da katarak Türkçe’ye çevirme gereği duydum.
Blog galaksisi gün geçtikçe büyüyor ve yazarlar her gün artıyor.Aşağıdaki 15 ipucu size iyi bir blog yazarı olmanız konusunda yardımcı olabilir.
15.Bana inanmayın:Yazarken kural yoktur yaratıcılığınızı kullanın.
Çocuk yetiştirmek zor iş! Havlu atmak ve ‘amaan kim uğraşır?, ben saldım çayıra, gerisini mevlam kayıra’ demek kolay tarafı ama biraz çevreyi, özellikle bilimsel araştırmaları ve baş ucu yapıtları biraz yakın plan incelemeye gayret edersek, ilgilenirsek çok büyük yardımlar alırız kendiliğinden…
Emin olun herkes içinde bir parça ‘ en iyi anne, en iyi baba’ iddiasını barındırır. Öyle ki kendinin dünyaya gelmesine bile sebep olan anne babasını beğenmez hale gelir, ‘ aa! o öyle olmaz annecim/babacım, çocuğa şunu giydirmek gerekir bu havada’ ya kadar gider iş…
Tamam, bu kadar iyi ebeveyn olma iddiasını reddetmem, hatta o çok meşakkatli yolda muazzam bir motivasyon aracı olarak bile gördüğüm ollur bu tip idealist yaklaşımları, hani yapmadım desem de yalandır bir taraftan…
bazı yazarlar illa dost ederler kendilerini. sırdaş. arkadaş hatta. sürüklerler peşlerinden. bir iz gibi. işaret. içtikçe susarsınız. kana kana içmek yoktur sözlüklerinde.
oturup konuşasınız, gizlerinizi açasınız gelir onlara. çok değildir sayıları sizin için. çoğalmazlar zira. her cümleleri. her sözcükleri. harfleri.
kitaplarından kitaplarına koşmak istersiniz. işaretler toplarsınız satır aralarından.
paranın cinlerini okumak benim için tam da böyle bir deneyim oldu. murathan mungan. satır satır. sözcük sözcük murathan mungan. kana kana içmek, bitirememek üzerine..
yeni büyümüş yazar,
yanıma yakınlaştığında
dilimi ona emanetledim.
Dilimden yük indi.
İmledim.
Kader, dedi, nedir.
Beraberce susalım, o halde.
Pekala.
radikal genç, ilk çıktığı günden beri severek takip ettiğim keyifli bir yayın. iki haftada bir salı günleri radikal gazetesiyle birlikte ücretsiz satılıyor. 26 yaş ve altı herkese açık olan radikal genç, yayımlanan yazıların karşılığı küçük telif ücretleri ödüyor. yani ödüyordu. bakın geçen gün nasıl bir ileti gelmiş posta kutuma. iletiyi gönderen radikal genç editörü nazan özcan:
-gazete yönetiminin aldığı bir kararla bundan sonra ne yazık ki telif veremeyeceğiz, yani bundan sonra radikalgenç gönüllülük bazında çıkacak. ve yine ne yazık ki 43., 44. ve 45’inci sayıda yazıları ya da fotoğrafları çıkan arkadaşlarımıza da telif ödenmeyecek. bu karara bağlı olarak elbette yazı yazıp yazmamakta, fotoğraf ya da çizim gönderip göndermemekte özgürsünüz. elbette verdiğimiz telifler çok küçüktü ve hiçbirinizin hakkını ödeyemezdi. ama yine de bir yazıyla bir kitap ya da bir cd alacak parayı kazanmış oluyordunuz ve bu da en azından çoğunluğu öğrenci olan yazan arkadaşlarım için çok anlamlıydı, bunun farkındayım ve inanın bu uygulamadan dolayı üzgünüm. herhangi bir sorusu olan bana yazabilir.
