Bölüm üç…
Bu hikaye, dört kadın, dört kuşak ve bir tokanın hikayesidir…
Susmak ve itaat etmek…
Havva saçında kemik beyaz bir toka, ağzında sigara gün boyu temizlik yapar, çocuklara bağırır, sonra baş edemediği noktada çocuklara afyon verir ve küçük bir dinlenme verirdi kendine. Yedi oğlanla uğraşmak kolay mıydı?
Kız ona yardımcıydı ama hepsine birden verirdi otu. Hem bu yaygındı. Zararlı olabileceğini hayatı boyunca düşünmeyecekti. Çocukların çocuklukları yarı otla geçecekti.
Üniversite zamanları. Oldukça parasız ve bol içtiğimiz zamanlar. Borçla içen iki kere sarhoş olur demişler. İçiyoruz, en varoş yerlerde, meyhanelerde, akşamları, sohbet aralarında, kızları çekiştirirken… Bazen yapamadıklarımızı anlatırken, bazen yapamadıklarımız içimizde patlarken, en çok kampüsde demleniyoruz.
Bizim grubun tamamı kafa. En çok bizim Hüseyin’le içiyoruz. Bazen fondip yaparsan şayet bedavaya geliyor. Bana uyar. Ne olur, fondipleri yapar, gidersin dut ağacının altına, boğaza bir parmak, rahatlar; sonra içmeye devam edersin. O sıralar hayat böyle devam ediyordu. Ben sarhoş dut ağacının yanından ayrılıp, bizimkilerin yanında giderken ayağım kaydı, karanlık, derin bir çukurun içinde buldum kendimi.
http://www.sutunhaber.com/74228_Bir-internet-uydurmasi-daha!.html
Şehir efsanesi (İngilizcesi:Urban Legend, veya Urban Myth) modern çağın kulaktan kulağa yayılan doğruluğu şüphe götürür, uydurma folklorik hikayelerine verilen addır.
Birçok folklorik hikayede olduğu gibi şehir efsanelerinin her zaman uydurma ve gerçek dışı olduğu söylenemez ama genelde çarpıtılmış, abartılmış ve heyecan katılmış hikayelerdir. Bunlara son yılların jargonunda “geyik” adı da verilmektedir.
Bu hikayelerin isimlerinin “şehir efsanesi” olmasına rağmen konularını şehirden almaları gerekmez. Sadace onları geleneksel folklorik hikayelerden ayırdedebilmek için bu isimle anılırlar. Bu ayrımı daha iyi vurgulayabilmek için sosyologlar ve folklor araştırmacıları daha çok “çağdaş efsaneler” terimini tercih ederler.
bildiğiniz gibi türkçemizin en büyük problemlerinden biri yabancı dillerden geçen kelimelerdir. bu kelimeler özellikle son zamanlarda artan dizi film magazin vs. yüzünden dilimizde büyük bir yozlaşmaya yol açmıştır. bu kelimelerin en iğrenci ise ağızlarımıza sakız olan şu “okey” denen kelimedir. türkçe konuşan bir insan için bundan daha büyük bir suç yoktur. o yüzden bu kelimeyi bu dilden atmaya karar verdim. bu kelimeye karşılık “peki, tamam, olur” vs gibi karşılıklar öneriliyor; fakat hiçbiri tam olarak okeyi karşılamıyor.
bu kelimeye gerek kafiye gerek harf sayısı bakımından benzer olan, ve sağladığı mananın yerini tutan “onay” kelimesini öneriyorum.
http://www.byegm.gov.tr/seminerler/diyarbakir-i/konusma6.htm
http://www.uydurmahaber.com/?id=1489&habertip=4
http://www.uydurmahaber.com/?id=1430&habertip=6
http://www.kurandakidin.net/bolumler/20kiyametalameti.htm#20.1
