bildirgec.org

uncategorized hakkında tüm yazılar

Hedefler ve Aşk Üzerine Derleme…

nakahrimed | 26 July 2008 22:05

İnsanoğlunun hayatın her alanında belirli hedefleri vardır. O an için kişinin en büyük amacı bu hedefini tamamlamaktır. Hedefler aslında sanıldığı gibi belli bir yaşa gelince değil insanın doğumuyla başlar. İlk günden itibaren ne için ağlamaya başlar çocuklar? Aslında onların da bir hedefi var; ya karnı acıkmıştır ya da altına yapmıştır. Bu gereksinimini yerine getirebilmek için ağlarlar ve amaçlarına ulaştıkları zaman da huzura ereler tıpkı bizim yaptığımız gibi. Daha sonra okul faslı başlar, bu seferki hedef ise okulu bitirebilmek; hem de takdir belgesi alarak. İnsanoğlu yaşamının her anında bi yarışın içerisindedir ve bu yarış diğer insanlarla olduğu kadar aslında kişinin kendisiyledir. Her zaman yaptığının bir adım önüne geçmek ister hayatta.

popüler kültür

khun | 26 July 2008 12:09

Kendi özgün düşünce sistematiğini oluşturamamış insan kitlelerine eşi bulunmaz bir hizmet olarak sunulan, tüm dünyadaki insanları aynılaşmaya doğru güden popüler kültür.
Bireyselleş !
Farkını ortaya koy !
Şampiyonların yiyeceği !
Klişeler,
Klişeler,
İnsanları benmerkezci anlayışa hapsetmenin en kestime, en verimli yolu, popüler kültür!
Güt, sömür, soy..

yobazların dikkatine

linnux | 26 July 2008 11:51

http://vatan.wordpress.com/2007/08/09/ilk-meclisteki-adaylar-ve-aldiklari-oy-mustafa-kemal-ataturk-kac-oy-almisti/

geçiştirmeden patavatsızca

furkan iren | 26 July 2008 11:36

dindirdim içimdeki fırtınaları
umudumu aldım yanıma yalnız
kırgınlığı, yorgunluğu unutup
yeniden başlamak için
herşeyi olduğu gibi bırakıp
tek düzeliği, sıradanlaşmışlığı değiştirmeye uğraşmadan
artık yüzleşmeye gidiyorum kendimle
hiç bilemediğim zamanları yaşamak arzusu var
bir başına özgür ve hür; hür
olabildiğince sakin, ermişce bir ömür
sürmek
karmakarışık paradoksları olmayan
ezbere değil doğaçlama
yaşamak
sevgiden, iyilikten karşılık beklemeksizin
nicedir arzusunu duyduğum
gibi muhasebesizce
yaşamak işte öylecesine.

5 eylül 02

SON GECE…

eylulbahar | 26 July 2008 11:20

Karlı bir kış gecesiydi, istanbulda iki yıl önce kaza sonucu kaybettiği oğlunun evinde misafirdi, ailenin fertleri kızları gelini torunları bir aradaydı , yaşlı yorgun bedeni oturduğu koltuğa yaslanmış evlatlarını seyre dalmıştı.”ne güzel” dedi içinden ”hepsi bir arada olmasada çocuklarım yanımdalar” birden tüm hayatı geçti gözünün önünden, ne kadar anı vardı hafızasında, ne kadar acı çekmişti yorgun yüreği, daha çocuk yaşta iki evladını toprağa vermiş son olarakta torunlarının babasını kaybetmişti, onlar yoktu ama kendisi hala yaşıyordu, bu yaşam ona sadece acı ve hasret veriyordu aslında.