bildirgec.org

http://www.taraf.com.tr/yazar.asp?mid=2279

İki evimde de karşı komşumun ismi Ayşe idi. İkisi ile de samimiydim ikisi de hayatıma çok şey kattı.

İlk Ayşe’yi anlatayım öncesinde eşi devlet memuruydu tek çocuğu vardı onun. Taşınır taşınmaz yardımlarıyla gözüme giren komşumun tek kolu digerinin yarısı kadardı yani özürlüydü, ama her işini en az her kadın kadar yapardı daha fazlası olarak herkesten daha sosyaldi.

Ayşe dünyanın en tatlı eşine sahipti devlet memuru olan eşi çok kibar, anlayışlı, yakışıklı biriydi kendisi ek iş olarak geceleri saksafon çalan bir müzisyen oduğundan gittiği her etkinlige eşini de götürüyordu.Ailece samimiydik ve birbirimizden memnunduk.

Eski bir dolmuşun içerisinde , cam kenarında adeta cam ile bütünleşmiş bir vaziyette bir buçuk saatlik bir yolculuktan sonra , daha önce hiç ayak basmadığım , hakkında hiç bir bilgiye sahip olmadığım bir şehrin sahil kenarındaki parkının en sakin bankında oturur buldum kendimi . Ben hala buraya neden geldiğimi düşünürken beklediğim yabancı geldi …

Resimlerden tanıdığım bu yabancıyı ilk gördüğüm anda içimi nedensiz bir sıkıntı kapladı. Bu yabancıyı çok iyi tanıyordum onun hakkında edinmem öğrenmem gereken sadece tebessümleri kalmıştı , gerekte yoktu aslında öğrenmeye , çünkü içimde bir korku vardı ona karşı … nitekim korktuğum olduda …

Zor olanı sever insan
İnadına inadına üstüne üstüne gider
İmkansız bir aşka yelken açar bazen
Uçsuz bucaksız okyanusta
Sonunun ne olacağını bilmeden
Boş yere kürek çeker
Taki dalgalarla tanışıncaya kadar
Sonra kayalarla
Ve sonra dibi boylar
Kendine bir yer açamaz
Öyle kaybolur gider kalabalıkta
Bir ömre adam gibi bir sevda sığdıramadan
Böyle olmasını istemezdi elbet
Herşey iyi olsun derdi
Herşey güzel olacak derdi
Olmadı ama olamadı
O da felsefe yaptı kendine
Olmadı ki olsun
Olsaydı olurdu
Olmazsada kafasına göre
Böyle sürdü gitti her şeyi buna uydurdu
Sevmedi ki sevsin
Sevseydi severdi

Ben sana ‘sakın ölme’ demedim, sen de bana ‘aman öl’ demedin. İki canlının tam aynı anda ölmesi mümkün olmadığına göre birimiz daha erken ölecektik. İlk önce ölen kazanır mı dedi birisi? ‘Ölümün de iyi tarafları var be adamım!’ deyiversen çıkıpta. Ölüm riskinden kurtulmanın tek yolunu buldun işte. Yaşayan kimsenin bilmediği hissetmediği göremediği bir şeye vakıf olabilmek için canını verebileceğinden hepimiz emindik. Kendini otherside a transfer ettin ve bedenin ortama bir bütün halde cevap verebilme yeteneğini yitirdiği için otherside dan bu tarafa geçiş yapamıyorsun değilmi. Her iki taraftada kendini varedebildiğini iddia edenlere cevap mı oldun.

http://www.ntvmsnbc.com/news/462702.asp

http://www.milliyet.com.tr/Siyaset/HaberDetay.aspx?aType=HaberDetay&ArticleID=1004298&Kategori=siyaset&Date=17.10.2008&b=Kanunlardaki%20%20evlenme%20yasi%2014e%20indirilsin&ver=91

Uçsuz bucaksız keşkelerle başlayan geçmişi anımsatan kelime kuyruğunda milyonlarca insan var.Zamanında yapmadığımız ya da yapamadığımız ya da söyleyemediğimiz bir sürü şey vardır elbet. Ah be keşke şu kızla konuşsaydım. Aaa bak valla böyle yapacaktım. Tuttuğum attı yazamadım. Kuponu oynadım ama yatırmadım tuttu. Şöyle oldu böyle ldu yan yattı çamura battı. Daha niceleri anlatmakla bitmez.Peki ama neden böyle. Bu olayda ki sır nedir.Vallahi bilmiyorum.

Belki o an öyle olsaydı yinede ilerde keşke söylemesydim gibi kelimeler kullanabilirdik. Belki bilinmez. Ama benim demek istediğim asıl olay o değil nedir yani mevzu? Acaba diyorum bunu biz isteyerek mi yapıyoruz yoksa olumlu olan bir şeyin sonucunda ortaya çıkan sebepten ötürümü dövünüyoruz. Ahh o kuponu yatırsaydım milyoner olacaktım. Belkide yatırdığımız zaman yine tutmayacaktı. Bilmiyorum ama bütün olumsuzlukların yada olumlu olayların başında ki tepki neyden kaynaklanıyor.Yani ok yaydan çıktıktan sonra yada hiç çıkmadan yerinden. Bu dövünmemiz neden.Daha bir sürü soru geliyor aklıma.Ok yerinde kalmaz hiç bir şey olmaz hiç bir şey denememişizdir. Oku yaya yerleştiririz ama kullanmayız. O zaman keşke fırlatsaydım vururdum. Oku yaydan fırlatırız burdada iki seçenek var ya ıska geçmek ya da 12 den vurmak. Iska geçtiği zaman başka bir olay. Vurduğumuz zaman başka bir olay. Zincirleme bir kısır döngü. Neyini bizim için kesin bir şekilde iyi veya kötü olduğunu ne zman kestireceğiz acaba. Tamam okey hayat süprizlerle dolu ama. Bazı olaylar karşısında eli kolu bağlı kalmayı hiç birimiz istemeyiz. Acaba böyle bir fırsatımız olsaydı nasıl olurdu. Bunuda bilmiyorum açıkçası.

YAVAŞLAYAN ÖLÜM

İNSAN NASIL ÖLEBİLİR?

“Uzun yaşamışsın derler bana, bilmezler seni uzun beklediğimi” diyen şair, Modern Türk edebiyatının yaşayan en büyük şairi Fazıl Hüsnü Dağlarca bu hafta hayatını kaybetti.

İlkokul sıralarında şiirlerini okuyup, yıllar önce öldüğünü düşündüğüm şairlerden biri idi. Daha sonra büyüdüğümde öğrenmiştim hala yaşadığını.
Şiirleri ile yaşadı, şiirleri ile var oldu. Bütün yaşamını şiire adamıştı. Şiirlerini de özellikle çocuklara.. “Çocuk severliğim şiir severliğime eşittir” diyordu hep.

http://www.hurriyet.com.tr/gundem/10139102.asp?gid=229&sz=48887