Ana tarafından Çerkes olan ancak baba tarafının Karadeniz’li olmasına ragmen Çerkes havası agırlıklı bir ailenin gelini oldugum için bu kez onlardan yazmak istedim.
Kayınvalidem Çerkes ve her Çerkes gibi kendisi de ailesi de çok koyu şekilde yaşar Çerkesliğini. Abileriyle bir araya geldiğinde ya da köyüne gittiginde Çerkesçe konuşur her ne kadar büyükşehir ve yeni jenerasyon sayesinde artık yok olmuş Çerkes geleneklerini aile büyükleriyle yaşamaya çalışır, çünkü yeni nesil gelin ve damatların hiçbiri Çerkes değil.Bazılarına kıyasla çok agır bulurum ben Çerkes geleneklerini doğu kültüründe de olan bazı adetler,davranışlar Çerkeslerde de var ve köylerinde koyu bir şekilde devam etmekte. Mesela Çerkeslerde( en azından bizimkilerin köy tarafında) akraba evliligi olmadıgı gibi akraba gibi yakın olan komşu çocukları bile birbirleriyle kolay kolay evlenmezler ve kızlar asla küçük yaşta evlenmez.Ayrıntılı bilgi burada ben sadece izlenimlerimi yazdım.Daha pek çok var bu adetlerden.
Bunlara ek olarak gençler asla büyüklerin yanında çocuklarını sevmezler( bu köyde hala böyle) öyleki eşimin dayısının hanımı anlatır bir kere oğlunu öpermiş rahmetli büyük amca içeri girince çocugu bırakıvermiş aceleyle elinden çocuk yere kapaklanmış burnu kanamış.
