“Asıl ayrılığı anlamını; anlamsızlaşan arkadaşlıklarda ve arsızca aklını aralayan anılarıyla, aynaya ağlarken anlamıştı. Aleyhindeki arbede ateşçesine acıtıyordu adeta, aksediyordu alnına asabiyeti.” Alameti anlayamamıştı. Algoritma ‘a’ adedince adımı anlatmalıydı. Adımladı. Antik aynadaki aksini aradı.
Aynı anda adımladı ardarda aynı aralıkla Ayasofya’yı. Asırlardır aranan altınlar altındaydı.
http://askmen.mynet.com/yasam/131-haberler/2015-las-vegastaki-halilarin-sirri
http://www.bendeistiyorum.com/
en güzeli nedir,
bilir misin?
güzeller güzeli
olabilir misin?
yarım kalmış bir yarın
kenarındayım yar’ın
diğer adını yâr’ın
bulabilir misin?
ve sen,
en güzel yerinde uykumu bölen
seven,
sevilen;
sevdiren olabilir misin?
ÖLÜMÜ TECRÜBE EDEN VAR MI?
DİRİLEN HOCA/ Bir Nasreddin Hoca fıkrasından hatırlıyorum. Öldü zannedilen Hoca’nın cenaze namazı kılınır. Musalladan alınan tabut mezarlığa doğru omuzlar üzerinde taşınır. Cemaat, mezarlığa nerden giriş yapalım, diye tartışırken, Hoca kendine gelir. Tabutun kapağını aralar ve yolu tarif eder. Gerisi tahmin ettiğiniz gibi; cemaatte büyük bir şok ve panik hali…
ÖLDÜ ZANNEDİLEN İNSANLAR/ Akıl defterinizde kayıtlı olsun: Ölüp de geri dönen insan yok. Yani ölüm tecrübesine sahip insan hiç olmadı. Öldü zannedilen insanlar var. Kim bilir kaç insan böyle diri diri gömüldü? Düşünsenize toprak altında kendinize geliyorsunuz. Çığlıklar, feryatlar, duyan yok… Ölenlere dair dini vaazlarda anlatıldığı gibi: başını teneşir tahtasına vurunca, öldüğünü anlamak…
Çizdikçe eksik kalınan yol. Oldukça olmayan, iz. Çalıştıkça hep yarım kalan, yarım. Olmayacak, bazen ne yüksek benliğime uşamamanın hüznünden kurtalabileceğimi sanıyorum ne de bu melankolizmden. Oysa yolları da çizen, rüyaları da yorumlayan, sesleri de okuyan -gıpta edilen- benim. Ben.
Düşünüyorum direk çivit mavisi/ indigoların bedenlenme sorunlarını yaşıyorum ama elbette bunlara sığınmamalı. İndigolar böyledir dersem hiç tutunamam. Hep indigo olmayanların çok çok daha tutunduklarını gördükçe benim tutunamamam da daha bir komik kalıyor. Çünkü onların algıları bu denli açık değil. Elindeki fırsatları kullanmamak gibi bir nevi. Lakin o fırsatlar kimi zaman ayağına da dolanır, sır olur; hatta sırdan kale olur, çıkmak istemediğin.
KADINLAR CAMİDE NEDEN NÖBET TUTUYOR?
AYLIK 1000 DOLAR GELİR / Bir GSM şirketi kapınızı çalsa… Evinizin çatısına baz istasyonu kurmak istiyoruz dese… Aylık 1000 dolar teklif etse… Ne yaparsınız? Cazip teklif değil mi? Ancak Mahalleli rahatsız olacak… Tepki gösterecek… Hatta baz istasyonunun kurulmaması için kapınızın önünde eylem yapacak. Basına açıklama yapılacak. Kanser olmak istemiyoruz, diye slogan atılacak… Karar vermek zor değil mi? Bu durum İnegöl’de az yaşanmadı. Türkiye’nin bir çok kentinde de yaşananlar aynen böyle..
Penceremde güneş. Bulutların arasından kendini inşaa eden. inadına -belki-. Devam ediyor dedirten, inadına. Oysa inat yüzünden bu şarkının bu denli koyması ve koyacak olması. Güneşin inadı da ne? Onun inadı başka: Onun ki başka. O devam ediyoruz, ‘Kaldır kafanı ey hat!’ diyenlerden…
Devam ediyorum, planlarla. Gaianın köküne köklerimi gömmek üzere hayallerim/ tasarımlarımla, yürüyorum. Onunla olacaktı tüm bunlar ama olmadı ne yapalım.
Yazılar yazdım, buraya koyamayacağım kadar gerçek, şak diye açan gerçekleri, satırlar: Bende kalacak onlar. Kalsın. Kalan onca şeyden sonra bir yazı/ bin yazı kalmış çok mu?
Quarktaki Gradient sorunu Freehand10 da herhangi bir şekile uyguladığınız gradient, quark’a kopyala yapıştır yaptığınız zaman sorun yaratmıyordu. Fakat MX de kopyala yapıştır yöntemiyle yerleştirdiğiniz şekil bozuk görünüyor. Ekranda düzgün görünse bile baskıda çok kötü çıkmaktadır. Bunun için Freehand’de gradient kullandığınız şekli “eps” formatında kayıt etmeniz gerekmektedir. Quark’ta da “Get Picture”yi kullanarak şeklinizi yerleştirebilirsiniz.
(Şekil – 1)
Bu yazı, Workers Ation sitesinde yer alan Can Capitalism Save Haiti adlı makalenin, yazarın izniyle yapılmış çevirisidir.
Yazar Shamus Cooke bir sosyal görevli, sendikacı ve Workers Action sitesinin yazarıdır.
Haiti’de dehşet devam ediyor. Uluslararası cemiyetin, özellikle de ABD’nin insanlık dışı tepkisi, ister yıkıntıların altında canlı canlı gömülenler olsun, ister enfeksiyon ya da tedavi edilmeyen yaralar yüzünden hayatını kaybedenler olsun, binlerce insanın ölümünden doğrudan sorumludur.
