Tüm bu fotoğraflar Paris Dekoratif Sanatlar Okulu’nda öğrenim görmekte olan iki kişiye aittir ki buradanalınmıştır.
Onlar Akiko Ida ve Pierre Javelle
Pierre’in fotoğrafları ünlü gurme dergilerinde yayınlanıyor,
Akiko Ida, dünya gastronomisiyle yakından ilgili
kuyruğuma alışamadım henüz, arkadan nasıl oluyorsa oluyor bacaklarımın arasına giriveriyor yürüken. uzun da namussuz, dengemi yitiriveriyorum. yürüdüğüm yer de öyle sayfiye yeri değil ki yalpalıyım da nassa basacak zemin bulurum diye düşünemiyor insan. etrafta uçurumlar, ateşten nehirler, zift dolu çukurlar. öyle bir yer. bütün bunların üstüne gözüme kaçan küller var. zaten üzgünüm, kahrediyorum, bağırıp çağırıyor, sövüp küfrediyorum. ama bilerek yapmıyorum. içimden geliyor, zaptedilesi şey değil yani. neyse işte böyle yürüyorum. yalnız da değilim oldukça kalabalık bir kafile. sarp kayalıkların eteğinden yol alıyoruz. arkamdakiler de az değil; ne küfürler varmış ben duymamışım diyorum. buraya gelince öğrenmek varmış ama geç tabii. çok geç.
http://beyn.org/wordpress-kullanmaniz-icin-10-neden/
http://ladress.blogspot.com/2007/11/askerler-van-askeri-cezaevine-konuldu.html
Öfff…
Püüf…
İğrenç bi kokuyla uyandım…
Yorganı üzerimden atmamla ağzımı açıp lanet okumaya başlamam aynı anda oldu.
Ya bu da ne şimdi…Bugünün de süprizi bu mu?Hep demişimdir bir güne nasıl uyanırsanız o gün öyle geçer.Evin bütün pencerelerini açtım.Oda spreyini bir hışımla evin içine boşalttım.Elimi yüzümü yıkamadan önce her zaman yaptığım gibi hacetimi gidermek için banyoya doğru yol aldım.Ne göreyiim lanet olsun…Klozet ağzına kadar dışkıyla dolmuş ve banyomun ortasına kadar taşmış.Dedim bu evden taşınmanın vaktidir artık Zoey!Dolapta eski yeşil bir bavulum vardı.Bir hışımla onu dolaptan çıkardım çekmece bulduğum tüm giysileri dolaptaki üç pantolonu içine sıkıştırdım.Pijamalarımın üstüne siyah ceketimi cektim botlarımı giyip o anda evden ayrıldım.Bi daha bu eve girmeyeceim asla diye tekrarladım apartmandan çıkana dek.Bir sokak ötede belediye parkı vardı.Yeşil bavulum ve en doğal halimle ben, orda boş olan bi banka oturdum.Ohh be ne güzelmiş dedim.Evet bugün yeni bir gün olacaktı.dışkılarla dolu evim sayesinde dışkılarla dolu hayatımıda geride bırakmıştım.Evet sanırım mutluydum.Uzun zamandır böyle iyi hissetmemiştim.Şimdi ne yapmam gerekiyordu?Bi sigara yakmak heralde konum itibariyle olmazsa olmaz gibi görünüyodu.Ceplerimi yokladım ve birden kendime geldim;Zoey sen sigara kullanmazsınki!
Yine lanet olsun…
Gidip bir paket sigara aldım karşıki büfeden acıkmıştımda biraz, bisküvi de aldım atıştırmak namına.Tekrar parka döndüm.Önce üç tane bisküvi yedim.Sonra sigara paketini açtım,içinden çekip aldığım sigarayı iki parmağımın arasına sıkıştırdım ağzıma götürüp yaktım.Öyle filmlerdeki gibi ilk çektiğim dumanla öksürürüm sanıyodum ama gayet başarılıydım.Bu bana bi özgüven verdi tabi.Evet evet yeni hayatım iyi başlamıştı.En azından başarılıydım.Sigarayı ikinci kez ağzıma götürürken bu sefer sol gözümü hafiften kısıp çktiğim dumanı kırk yıllık tiryakiler gibi havaya üflüyordum büyük bir intizamla.Üç dört nefes daha…Baktım bi bok anlamıyorum ben bundan…
Dedim lanet olsun…
Paketi fırlatıp attım…
Öff … Şimdi ne yapılır diye düşündüm.Bir ev bulmalıydım sanırım öncelikle, ama bünyem bunu şiddetle reddediyordu.Siyah ceketimin cebini yokladım sadece 185 ytl vardı ve ayın daha 11’i..İşten atılalı iki ay olmuştu ve bu benim son paramdı.Öööööffff.Ay sonuna kadar en azından evin kirası verilmişti.Evemi gitseydim.Ama lanet olsun istemiyodum o lanet lağım çukuruna gitmeyi!
Evet bir kez daha;lanet olsun…
Yeşil bavulumu elime aldım ve anlıkta olsa mutlu olduğum belediye parkımı terkettim evime dönmek üzere.Ve lanet evdeyim işte…Bavulu yatağın üstüne attım.Ev değil sanki lağım.Bu koku dayanılmazdı.Galiba bi telefon açıp tamirci çağırmanın vaktidir diye düşündüm ve o an farkettim ki lanet okumuyordum.Galiba bugünün en erdemli anıydı benim için.Ev sahibini aradım durumu izah ettim.O da tamirciyi yollayacağını söyledi.Evet şimdi tamirciyi bekliyorum dışkılarla dolu hayatımın dışkılarla dolu banyosunun kapısının önünde…
http://www.revolverlover.net/anti.asp
http://www.adamstennett.com/
http://www.nebilim.net/2007/11/bu-adama-ne-cretle-byle-bir-madalya.html
Herkese merhaba!Bu benim ilk yazım.Son zamanlarda içine düştüğüm bazı durumlardan kendi başıma çıkamayacağım için ve kendi başıma çözeceğim şeylerden de kaçmaya başladığımı gördüğümden düşündüklerimi yazmak;bir şekilde rahatlamak istedim.Daha kendi kendime yazmaya karar veremeden arkadaşımın hafifteki yazısını bana göndermesiyle gördüm ve site ilgimi çekti.Çünkü kimseden gerçek bir yazar olması beklenmiyor.
Siteden edindiğim ilk izlenim insanların düşüncelerini güzel bir şekilde ifade edebilmesi.İkincisi de aslında pek çoğumuzun buna ihtiyacı olduğu.Yazmak bir konuda yorum yapacağımız sırada durup bir an düşünmemizi sağlıyor.Bu şekilde daha sağlıklı karar verebiliyoruz.Ya da konuya başka bir açıdan bakabiliyoruz.İnsan yazarken eksiklerini de görebiliyor.Daha çok okumak, bir konuda konuşmadan önce bilgi sahibi olmak, kelime haznemizin yetersizliğini farketmek, bildiğimiz kelimeyle eşit oranda düşünebilmek vb. şeyleri daha iyi anlamamıza yarıyor.İlk yazımda en azından bunları farkettim.Burada yazıyor olmamızın bizleri daha çok okumaya, farkında olmaya, kendimizi geliştirmeye faydalı olması dileğiyle…Hoşgeldim…
http://www.bilimperdesi.kuark.org/sigara-video.html
