Karanlık… Ama zifiri değil… Sokak lambasının ışığı eşyaların yok olmasını önlüyor.
Yatakta doğrulmuş, sessizliği dinleyen adam hiç de hoşnut değil bu durumdan.
O her şey yok olsun istiyor. Karanlığa gömülsün her yer… En küçük ışık kalmasın…
Tek bir kişi bile kalabalık demek şimdi. Hiç değilse bu saatte yalnız kalabilsin. Böylelikle de unutabilsin bir süreliğine de olsa insanları… Ki onların arasında en az var olanını, yani kendisini buraya çağırabilsin…
Sıcak… Evde durulmuyor, odalarda durulmuyor… Duvarlar ateş gibi. Evin içinde serin bir yer bulmaya çalışıyor herkes. Serseri mayın dolu etrafta. Yatabilecek serin bir yer… Hepimizin tek isteği bu. Uyumak işkence oluyor damla damla ve süzülüyor yüzümden. Bu yapılan bir işin alınteri değil, sadece boşa akan damlacıklar. Eriyoruz, gündüz 45 derece sıcaklıkta, gece de nemli ve ateş gibi evlerde eriyoruz. Ne sevgi sözleri söyleyecek güç, ne de sevgiliyi özleyecek bir durum var. Sadece sıcak…
Balkonda aynı, mutfakta aynı, yatakta aynı… Uyku akıyor gözlerden ama korkuyoruz uyumaya. Kalktığımda erimiş olacağım, kalktığımda yağmurda ıslanmış gibi sırılsıklam olacağım.
Keşke yağmur altında yaşasam bu duyguları. sırılsıklam olsam yağmur altında. İçim ürperse serinlikte.
Saat 23:37. Sokak lambası göz kıpıyor uzaktan. Gel diyor, at kendini sokaklara… Sonra duruyor zaman. Bir esinti vuruyor yüzüme. Küçücük ve kısacık… Ama bir saniye de olsa içim ürperiyor, üşüyorum, buz gibi oluyorum ve gözlerimi kapatıyorum.
Yıldırmasın sizi sıcak geceler
Yaz da biter sıcak da biter
Zaman bu durmaz yerinde saatler geçer
Yapılacak tek şey : İyi geceler…
Yoğun olarak kullanılan yerlerde akşamları her daim ışıklandırmaya ihtiyaç duyulur. Benzer şekilde bir o kadar çok da çöp çıkar. Haneum Lee de bu düşünceden yola çıkarak bir sokak lambası tasarlamış. Alt kısmı çöp tenekesi şeklinde olan lamba, içine atılan çöpleri işliyor ve ortaya çıkan metan gazı ile de akşamları ışık saçıyor.
Enerji tüketiminin hat safada olduğu gezegenimizde,doğal yollarla üretilen enerji kaynakları artık ilgi odağı haline gelmiş durumda.Uzayıp giden yolları ışıklandıran sokak lambaları dönüştürülebilir enerji ile çalıştırılsaydı büyük enerji tasarrufu olurdu şüphesiz.Bu fikirle oluşturulmuş bir konsept tasarım.Rüzgar ve güneş enerjisi ile çalışan yeni nesil sokak lambaları.Yatay eksenli rüzgar türbinleri ve güneş panalleri ikisi bir arada lambanın enerji üretimini sağlayacak şekilde dizayn edilmiş.Şimdilik sadece konsept ama yakın gelecekte sokaklarımızda bu lambalardan olur mu? Ne dersiniz?
Philips son derece basit bir çözümü müthiş bir tasarımla birleştirerek bu çevre/enerji dostu sokak lambasını üretmiş. Üstte gördüğünüz yapraklar, LED ile sokağı aydınlatmaya, üzerindeki güneş pilleri ile şarj olmaya ve hafif bir rüzgarla dönerek şarja yardımcı olmaya yarıyorlar. Ayrıca gece yanından bir yaya geçerken ışığını arttırarak aydınlıkta yürümenizi sağlıyor. Kaynak sakin bir gece yürüyüşünde üstünüzde yanıp sönen lambaların rahatsız edici olabileceğini belirtiyor ki çok da yanlış değil.
Biliyorsunuz kullandığımız alkalin pilleri normal çöp kutularına atmak çevre kirliliğine yol açıyor.Son zamanlarda içine sadece pilleri atabileceğimiz çöp kutuları da konuyor.Ama bu tasarım kullanılmış pilleri değerlendirmek açısından daha kullanışlı.Led aydınlatma ışıkları yaklaşık olarak 2v enerjiye ihtiyaç duyuyorlar.Kullanılmış piller ise aşağı yukarı 0.8 ile 1.3v arasında bir enerji barındırıyorlar ve bu enerji led lambalarını aydınlatmak için yeterli oluyor.Sokak lambası olarak tasarlanmış bu ürün kullanılmış pilleri değerlendirmemizi sağlıyor.Siz kullanılmış pilleri içine atıyorsunuz, o kalan enerjiyi karanlık sokaklarınızı aydınlatarak size geri veriyor.
Biten ve biliçsizce çöpe atılan pillerin içlerindeki zehirli kimyasallar yüzünden doğaya ne kadar büyük zararlar verdiğini bilmeyen kalmadı. sung woo park bu bitik pillerin sağladığı enerjiyle yanabilen led bir lamba tasarlamış. energy seed altındaki tüp şeklindeki bölmeye atılan bitmiş pillerden inerji ihtiyacını karşılıyor ve aynı zamanda bu piller uygun koşullarda imha edilebilmek, saklanabilmek için toplanmış oluyorlar. Görüntüsü saksıdaki çiçeği andıran zamazingo üniversitelerde kullanılırsa bile en azından çevre bilincini geliştirmek açısından büyük yarar sağlayabilir.
ayaklarım beni kendiliğinden götürmekte, adımlıyorum nefesleri bir başı
bir sonu belli hiçlikte, bir kulübe görüyorum korku filmlerinde olur ya
öyle izbe, öyle yıkık,öyle bitkin ama bir o kadar içine çeken bilincimi
sanrılar görmeye sürükleyen… kırılmış kapısının kenarından içeriye
süzüldüğümde yanlız güneş ışığı yanlız belirsizlik… küçükken altında
uyumuş olduğum sokak lambasını hatırlıyorum… ona baktığımda da ışığı
acıtırdı düşlerimi… daha sonra hayallerim gibi o kocaman lambada küçüldü
onu da kırdılar ve ben daha sonra onun altında yağmuru duyumsayarak birisini
düşündüm onun düşlerini başkaları kırarken… ben beynimin hücrelerini
zindanım yapıp ağladım içerisinde onun için…
Bu bir araba, birkaç hüneri var. Altından çıkan sırıkla park halindeyken bir sokak lambası oluyor. Uydu kontrollü harekete sahip ve enerjisini de üzerine yerleştirilmiş olan panelden sağlıyor. Özgün tasarımlara sahip ve artema suyönetimi uzmanı ‘Tasarım dehası’ olarak adlandırılan Ross Lovegrove tarafından projelendirilmiş, tasarlanmış. Dört yolcu kapasitesine sahip araç tasarımcı kalitesinden dolayı yakın zamanda kullanılmaya başlicaktır. KAYNAK
az önce şöyle oldu ::
bilgisayarın karşısına geçmiş, bulutsuzluk özlemi sözlerimi geri alamam’ı, dinlemeye koyulmuştum. sokak lambası, sarı ışıklı olanlardan, tam odamın penceresinin hizasında, evi oldukça aydınlatıyor. ancak direğe falan bağlı değil; kablolara tutturulmuş bir ışık. şarkı hafif başladı. konser kaydı. ilk kısım bitti, solist şimdiii diye bağırdı. araya diğer enstrümanlar girdi ve şarkı hızlandı. o sarı lambada o esnada aşırı derecede sallanmaya başladı, dikkatimi çekti. sonra farkettim ki ritme göre hareket ediyordu evin içi, disko gibi bir aydınlanıp bir kararıyordu. hoşuma gitti. tam şarkı bittiğinde söner diye ummuştum, olmadı, şarkı bitmeden söndü. ardından bu ne biçim hikaye böyle’yi açtım. o şarkı çalarken de az önceki gibi bir atraksyon bekledim. olmadı. tuhaf.
