bildirgec.org

Eskiden sevgiler yaşanırmış ; yareninin bir damla göz yaşına dünyayı feda eden delikanlıların zamanında ve o delikanlılar uğruna bir ömür bekleyen güzel dilberlerin diyarında…

Kimi zaman kaçamak bir bakış ile başlar ve kimbilir yılarca biribirini tekrar yakalayana kadar dinmezmiş yürekler de ki fırtınalar.

Çocukken başlarmış kimi aşklar bir bahçe de oynayan bir mahallede filizlenen iki fidan sarılırmış boy verdikce güneşe doğru ….

Yasakmış kimi aşklar sevenler ölümü göze alırlarmışda yine de kavuşamazlar ve çoğu kez yanlış insana bir tek cümle ” Seni Seviyorum ” dediler diye ömürleri harab edilirmiş zalimlerce ,

Selamlar,yıllardır şu aşağıdaki şiiri yazan şairin diğer şiirlerini aramaktayım. Bir gören, tanıyan, bilen varsa haber verirse sevinirim. Bu şiire ilk defa yıllar önce Beyoğlundaki bir kitapçıdan aldığım amatör bir şiir kitabında rastlamıştım. İmza olarak Mehmet Çetin ismi var, ancak üslup olarak bildiğimiz Mehmet Çetin’in şiirlerine benzemiyor.
meraktan çatlamak üzereyim…

HEY, LOREENA !

Hepimiz ölcez

Kalbimizle, hey !

Bu bahar gelmeden ölcez Loreena
Sesimizle iğne deliğinden geçerken
Bir iç cinayete kurban giderek ölcez
Aşkımız kusacaz o ağuyu haydaa ile
Aydan önceki çıkışta çok salakça
Tepetaklak ölcez tepe tepe kullanılan

adı ve soyadını bildiğim bir insanın hangi yılda öldüğünü internetten bulabilir miyim? nüfus müdürlüğünün sitesine baktım ancak kamu siteleri özürlüsü olduğum heralde bir şey bulamadım.

Deneyimleyemeyeceğimiz tek yaşantının ölüm olduğunu düşünürdüm.Zıtlık ve imakansızlık cümlenin içinde aslında;ölüm,bir yaşantı değildir,çünkü.Ama ölüme yakın deneyimler yaşayan insanlar üzerinde yapılan deneylerden çıkarılan sonuçlar ilginç..

sanat aşkı nereye kadar ?
haberi okumadan önce de çok sormuştum bu soruyu kendime. cevabım hiç değişmedi. sanat bekleyebilir ama ya sevdiklerim ? sanat adına yapılan sözleşmelerin de canı cehenneme o vakit ..

Riskli ve heyecanlı bir sanat çalışmasına örnek

nasıl bir altyapıyla çalışıyor bilmiyorum ama, dünya nüfus artış azalışını ülkelere göre online izleyebildğiniz bi sayfa. çin deki sirkülasyon durmuyor bi türlü..

Eternity4all‘a kendiniz ile alakalı materyalleri(fotograf, video, yazı) siteye koyuyorsunuz ve iddialarına göre sonsuza kadar sizin yaşadığınıza dair bu kanıtlar saklı kalıyor.

Daha bilim adamları ölüme çare bulamamışken işe yarayacak bir servis gibi görünüyor. Fakat 10 fotograf, 3 video, 3 yazı için 300$ fazla değil mi?

Sonsuz olarak kalacağı içindir belki de. Ama ben nerden bileyim kardeşim ben öldükten hemen sonra hesabımı silmeyeceğinizi. Bütün aileme, çocuğu torunu haberdar etmeli ki hesaptan, öldükten sonra “neden sildin bakiim onu” diyecek biri olsun (Türk usülü güvensizlik/garanti sistemi).

bazı firmaların tahmini yaşam sürenizi belirlemekte kullandığı bir test.

not: ingiliz birimlerini metrik sisteme şurdan dönüştürebilirsiniz.

Alnımızda günlük tutan yaşamın yazdıkları giderek daha çok okunur hale geliyor da biz insanlar yaşlanmak diyoruz. İnsan empatiyi, diğer insanların da haklı olma ihtimalini, olaylara onların gözlüğünü takarak bakabilmeyi, ne yazık, yaşı ilerledikçe anlıyor. Buna da olgunlaşmak diyoruz.

Hatalarını silecek silgi yapmaya girişiyor bir yaştan sonra insan. Sonra da icadını bitiremeden, bitirebilse de diğerleriyle paylaşamadan göçüyor. Ardında bıraktığı günlük varsa “göçük altından çıkarılan”, öğreniyoruz. Öğreniyoruz da bir şey mi değişiyor? Herşeyin bir zamanı var ne yazık. Şu yaramaz şair yaşam bir öyle bir yerde kırıyor ki kalemini en büyük dersi, belki en sevdiğini kaybettiğinde, en çok istediği şey gerçekleşmediğinde alıyor. Sabır da öğrenilen bir şey. Onca yıl damarında devinen “deli kan” akacak bir mecra bulamamaktan yoruluyor mu ne?