bildirgec.org

Birinci Kısım

1.
Chicago’da şehre çok da uzak olmayan sakin bir semtte, bitişik nizam sıralanmış evlerden birini tutmuştum. Dün akşam eve yerleşmeye çalışırken yan bahçeden sesi geldi. “Humbert” diyor gerisi anlamadığım dilde bir şeyler. Sonra bir köpek havlayarak karşılık veriyor. Sesi benim Tina’ma oldukça benziyor. (eski sevgilim olana değil golden retriever olana) O nymphet sesiyle “Humbert!” diyor arada sonra uzun uzun bir şeyler anlatıyor, ama ben pek bir şey anlamıyorum. Yine de uzun süre bahçede bir şeyle uğraşıyormuşum gibi yapıp onun avlusuna bitişik olan duvarın dibinden onları dinledim. Neyse ki Humbert’ın havlamaları o tuhaf dil kadar yabancı gelmedi kulağıma.

Aslen benim değil de bir arkadaşımın zihin açıklığının sonucunda ortaya çıkan ve bana “vay be biz aynı kitabı mı okuduk şimdi?” dedirten bir yorumdur. Lolita da asıl mağdur olanın ihtiyar adamdır, çünkü küçük kız adamı parmağında oynatmakta, ince eziyet etmektedir. Bizim ihtiyar romanda eski Avrupa’yı temsil ederken, ufaklık da Amerika’yı sembolize etmektedir. İhtiyar Avrupa Amerika’ya duyduğu hayranlığın esaretinde yollara düşmekte, şımarık hoppa ve çıtır Amerika’nın oyuncağı olmaktadır. Bence bu yorum İhtiyarımızın bütün ağdalı ve aşırı aristokrat tavrını da açıklamaktadır.

nabokovun 1940larda sözünü ettiği baby blues kelebekleri vardır. iki ana gruba ayırır naobokov lycaeides melissa ve lycaeides idas. stephen jay gould i have landed adlı kitabında nabokovu lepidopterist olarak incelemiş ve makalelerindeki teknik deirnliği takdir etmiş. kelebeklerle ilgili çalışmasından 10 yıl sonra da lolitayı yazmış.