bildirgec.org

gece uyuyamadım mutluluktan. ankara’nın grisi bile canımı sıkamadı. en sevdiğim sanatçının konserindeydim gecede. kendisi beni bilirmiş, maillerimden hatırlarmış. adımı söyler söylemez soyadımı da söyleyiverirmiş. sohbet ettim, daha yakından tanıma fırsatı buldum kendisini. harika şarkılarıyla coştum,hüzünlendim. bir daha gelsin ankara’ya, hiç terk etmesin istedim. o “iyi uykular ankara!” diye bağırırken, ben ankara’dan bir kez daha nefret ettim… ama çok da umursamadım.

gece baktım ki dolaba(gar) yıkanmıs kot(jeans) ım yok aslında 4 adet kotdan baska birseyim yok and (ant) icerek gecenin 3 de uykuya dalmaya baslamak la baslamamak arasında daldım sabah kalktıgımda benı guzel bir hava bekliyorsu meteorojine inat guzel bi kahvaltı(b.peynir s zeytin e.ekmek) hafif bi muzik esliginde(depeche mode:sibelling) bastım cıktım dısarıya olayda bundan sonra baslıyor nıyetim bir tane 501 almak paraya kıyıpda levi’s shop eve 100metre de gittik guzel bi kız karsıladı buyrun vs vs 501 alacakdıkda o yuzden rahatsız ettık vs vs bana bi tane cıkardı(en ust rafdan aldım benim aldıgım harıc dgerleri alta indikız konusmaya basladı bu model soledir dusuk bel kuması bole dee aynı zamanda ceplerde gayet asyagıda diz lerin oralarda bir yerde bi sey demeyim dedim. kız konustukca ben bisey dememeye devam ettim yo dedım sadece bunun rengi boz ben boz sevmem bi tane daha aldı bu guzele benziyordu da dikisleri yuvarlak one dogru kavis cizmis sasırdım tabi cepler aynı sekilde diz de yahu dedim eski bi 501 yokmu sole cepleri normal yerinde pacalarında yırtık benzeri seyler olmayan bi model yokmu yoo dedi 501 ler hep böle dedi iyide ben 120 milyon verecem boz neden alım… cıktık tabi ordan anladım kı 501 hayal olmus bize gittik dolasmaya basladık leke diye bir sey gordum girdim ama cıkmam cok surmedi hepsinde aynı tarz(va fanculo di sermutaa)…. onleri beyaz ortalari bi garip umudu keserek mavi ye yöneldım bulurum edasıyla ama mavinin hem kesimi hemde herseyi anormal oldugu ıcın vaz gectim ole eve giderken(4 saat gecmis) bi kadife gordum alakasız bi magzada sıyah gibi guzel girdim iceri bi suru guzel bayan var biri geldi aslında jeans soracaktım dedim aldı goturdu fazla yok 15 bilemedin 20 gayet hos renkleri kesimi ve kuması gercekden mukemmel cepler normal yerde (i made happy) giydim bitane oldu lan:) fiyatı da 501 den baya ucuz 65 milyon ve kalitesi cok uzerinde 501 yada herhangi bir markanın ve arka cepbin uzerindeki turuncu fabrika yazısı mukemmel… not: guzel popolu bayanların tercıh etmesi gerektigini inat ederek vurguluyorum altınyıldız fabrıka network jean de son adım

Günlerdir kendimi çok yorgun hissediyorum. Hem okul hem iş beni baya bir yoruyor galiba. Geceleri işten gelince direk yatağa uzandığımda ayak bileklerimdeki sızının geçmesini beklerken, kulağımı tırmalayan müziklerle ve o gün yaptıklarımı düşünerek uyuyorum. İnsanların yalancı kimliği bir yana birde yüzüne bakarak canım demeleri yokmu, bir insan nasıl küçülür nasıl bu kadar aşağlar kendini hangi akılla kendini üstün kılar diğer insanlardan? Günlerdir yorgunum ve sonunda şunu anlamaya başladım “Yorucu olan hayat değil, beni insanlar yoruyo” Neyse tabikide hayatım bu kadar kötü gitmiyor herşeye rağmen yine keyfimiz yerinde gülebiliyor insanlarla şakalaşa biliyoruz GERÇİ ARTIK HAYATI CİDDİ ALAN YOK ya Neyse…

Dünya,halen mahiyeti tam olarak anlaşılamayan alemdir.manası en aşağı kadın demektir.Ne vakit başlamış ne vakit bitecek mechul?fani olduğu muhakkak. -yüz sene evvel yok idik.Geldik,şu dünyanın içine daldık.Bir vucut olduk.Oturup kalktık,yedik içtik,ağladık güldük,işittik söyledik,okuduk yazdık,ne anladık bakalım? -Ne gördünse hazır idi.Bir şey ilave edemedik.bir şeyde eksiltemezsin.Geldiğimiz yeri bilmiyoruz.Nereye gideceğimizi de bilmiyoruz.Gidenlerden bir haberde almıyoruz.Hatta onların isimlerinide unuttuk.Bir gün bizde böyle öleceğiz. Şimdi hulasaten diyebiliriz ki,yok idik ,yok olacağız.Bu iki yokluk arasında muvakkak varız.Lakin şu muvakkak zamanın dünü geçti,gelmez;yarını bilinmez.Elde kalan ise,ancak haldir.Bu hal içinde bulunduğumuz,hazır olduğumuz andır.Biçare adem oğluna,kendisini düşünmek istidadı verilmiş,düşünmek içinde bu mahlukatdikkatine sunulmuş,bakıyor,düşünüyor.Bir zerreyi bir habbeyi tahlile uğraşıyor,nihayet akıl ve iz’an kifayet etmiyor.Biçare ademoğlu en nihayet,ahu vah ile gözünü yumuyor.Düşlerinden dünyasından ayrılıyor,gözlerden gizleniyor.Toprak ile örtülüyor,kim bilir sonrası ne oluyor?Belki bir alemin nihayeti,başka bir alemin bidayeti(başlangıcı)olmuştur. Dünya bir mihman evi(misafir evi),insan garip bir misafir,ecel mihmandar.Misafir ile alakalanır.Konar göçer,gelir geçer,mehd ve lahd (bşik ve kabir)iki kapı,dünya arada alayişli bir yapı.Sureten mamur,manen virane.İnsan kendi kısmetini toplamaya fıtratı mecbur bir divane.Kimi mahfi,kimi meşhur,kimi şakir,kimi nankör. “İnsanlar uykudadır.Öldükleri vakit uyanırlar”buyrulmuş.Acaba bu karışık ruyalı uykunun,uyanıklığı nasıldır,nedir?Bu varlık yok olacak,herkes ölecek,kabre girecek,yaptığını görecek,rütbesine erecek.Ne kadar yaşasak payidar olsak,ölüm yine ölümdür.Heyhat,hani ümmüthan (analar) hani ceddat(neneler).Gidenlerden haber yok,gidip dönen hiç yok.Bostan-ı sefaya daldıklarından mı?Zindanı cefada kaldıklarından mı? sen ne dersin hafif.

www.photosig.com kendine bi foto sec

Strange! What should I feel?At the first quarter of my life. The silver year. 🙂 And the first day of it! What’s my aim? or rather do I have one? Of where am I? A little tired, A little hopeful, a little happy. Keep on walking. Now I remember a Dido song. A bit depressed but funny “Hana yo Kirei to, Odaterare, Saite Mitanara, Sugu Chirasareru. Baka-na, Baka-na, Baka-na On’na no… Urami-bushi.” It’s not that of course 🙂 Here it goes: “I haven’t ever really found a place that I call home I never stick around quite long enough to make it I apologize that once again I’m not in love But it’s not as if I mind that your heart ain’t exactly breaking It’s just a thought, only a thought But if my life is for rent and I don’t learn to buy Well I deserve nothing more than I get Cos nothing I have is truly mine”

İstanbulda bi bayram tatili. Ucuz bi pansiyonda… Taksim’de karanlıkta ve yalnız. Telefonsuz, bilgisayarsız, herkesten uzak. Kimse beni tanımadan ve ben kimseyi tanımazken. Aylak aylak dolaştım. İstiklal’de ara sokaklarda. Bayramın birinci günü gidemediğim bayram namazının hırsını, pazar ayininde çıkardım eski bi kilisede. İlahiler okudum onlarla. Ama ekmek yemedim, şarap içmedim. Bi iranlının doğum gününü kutladık. Yollarda kaza olmaması için dua ettik. İngilizce, türkçe, farsça vaazın sonunda. Ve sonra gidip bi sıcak çikolata içtim. Kimseyle konuşmadım. Sadece yürüdüm. Yürüdüm. Binalardan yayılan müziği duyana dek. Şimdi mutlu rahatlamış ve sakinim. Bi bayram tatilini, bi kurban bayramı tatilini, herkesten bu kadar uzak, her gün hiç tanımadığım azizelerin koruduğu söylenen kiliselerde mum yakarak, bazen kendimden bile uzaklaşarak, kendimi bu kez hepsinden daha çok başka birinin yerine koyarak geçirdim. Ve çok güzeldi. Çok… Şimdi yeniden bi süreliğine de olsa gözümü kapayınca uyuyabilmenin rahatlığıyla yazıyorum. Ve galiba gülümsüyorum..

sevgili günlük.yahu sosyal olmak ya da olabilecein bi sehirde yasamak ne guzel.ne kadar ozlemisim deli gibi dolasip yorulmayi. arkadaslarla sohbet muhabbet icip dagitmak asl1nda geride biraktigim kadar monoton bisey degilmis.okul bitsede asosyal oldugum o sehirden kurtulsam.cok ozlemisim cook. OH BE

beşiktaş sonunda kurallarını öğrenmiş olmalı ki sızlanıp dırdırlanmanın en hasını sonuna kadar haksız oldukları şu maçın arkasından gösteriyorlar,bu konuda birşeyler söylemeseydim rahat edemezdim ama böyle bir dersi haketmişlerdi

ya bilemedim bir türlü mim mi koysam günlük mi tutsam ama umrumda da degil! disari cik(a)madim. evde tek basina oturuyorken hayiflandim hafif hafif 😉 sans eseri winamp’te travis cikti! 1 saattir onu dinliyorum. bagira cagira da söylüyorum, ayiptir soylemesi neymis? biraz icki icip sarki soylemek lazimmis ahanda link: travis – sing p.s. buradan sozluge de selam ediyorum :p