bildirgec.org

Aynı yastığa baş koyduğum, umutsuzluğumda sarıldığım düştüğünde tuttuğum dokunduğumda affettiğin sanki ben değilim bir yabancı gibi geçerken sen. Günlerimi aylarımı sana verip sonra bir hiç gibi unutmak ne kadar kolay senin için ne kadar kolay bir başkasına sarılıp gözlerimin içine bakman.. Ve ne kadar kolay yanımdan bir yabancı gibi geçihp gitmen. Üzülüyorum ama ne yaşadıklarıma ne seni kaybettiğime çünkü sen sadece gülüp geçip unutuyorsun ve değerlerini kaybediyorsun BUNA ÜZÜLÜYORUM. Her şey yaşanmış olabilir hayatta hiç istemediğimiz kadar üzülmüş canımızı sıkmış olabilir hayat ama bu kadarı olmaz yapılamaz bir ihnsana. Belki hala seviyorum seni belki hala özlüyorum ama sen bir yabancı gibi geçip giderken acaba ne düşünüyorsun ne hatırlıyorsun en çok bunu merak ediyorum. Utanıyormusun kendinden insanlığından sende benim gibi bilmiyorum ama utansaydın başkasına sarılırken bakamazdın gözlerime eğer bunuda hissedemiyorsan ne düşünüyorsun acaba. Göz göze geldiğimiz o anlar var birde birden duraksayıp hiç bir şey olmamış gibi bakışların var ne düşünüyorsun ve ne hissediyorsun hayat sorularlar geçiyor ve dün gece yine rüyama giriyorsun bunca zaman sonra. NEYSE BOŞVER NİYE YAZIYORUM Kİ HALA SENİ BUNCA ŞEYE RAĞMEN NOT: Bir gün döneceksin ama bir gün ve tüm bu soruların cevabını vereceksin ÇÜNKÜ EĞER BİR YERDE BİR SORU VARSA MUTLAKA CEVABIDA VARDIR HAYATTA

Sabah Pazartesi sendromuyla birlikte yorganı üzerimden çekip hafif bir titremeyle uyandım. Göz kapaklarım kapanmak için adeta yalvarıyor sabah ilk derse girmem gerek yoklama alınıyor. Ve final sınavına sadece 14 saat girmemişler alınıyor. Bu yüzden zorlada olsa yataktan doğrularak bir an önce yüzümü yıkamaya yöneldim. Uyanmalıydım çünkü okuldan çıktığım gibi işe gitmek zorundaydım. Yataktan kalktım sanki kemiklerimi teker teker topluyor ve vucuduma monte ediyordum sonra bir kahvaltı yapıp bir an önce okula gittim. Bir sürü boş insanla 3 saatlik ingilizce dersinden çıktım ve işe doğru yol aldım başımda inanılmaz bir ağrı Hava zaten puslu yağmur yağma aşamasında bir gökyüzü. Canım sıkkın içim daralıyor aklımda beni 6 ay önce terk eden kız arkadaşım tüm bunlara rağmen işe geliyorum artık beni fazla tutmayan şefim ve ona yalakalık yapmak için elinden geleni yapan yanımda çalışan kız onun o iğrenç yüzü sürekli benden bir şeyler rica eden insanlar yoruldum oysa daha haftanın ilk günü…

Günlerdir kendimi çok yorgun hissediyorum. Hem okul hem iş beni baya bir yoruyor galiba. Geceleri işten gelince direk yatağa uzandığımda ayak bileklerimdeki sızının geçmesini beklerken, kulağımı tırmalayan müziklerle ve o gün yaptıklarımı düşünerek uyuyorum. İnsanların yalancı kimliği bir yana birde yüzüne bakarak canım demeleri yokmu, bir insan nasıl küçülür nasıl bu kadar aşağlar kendini hangi akılla kendini üstün kılar diğer insanlardan? Günlerdir yorgunum ve sonunda şunu anlamaya başladım “Yorucu olan hayat değil, beni insanlar yoruyo” Neyse tabikide hayatım bu kadar kötü gitmiyor herşeye rağmen yine keyfimiz yerinde gülebiliyor insanlarla şakalaşa biliyoruz GERÇİ ARTIK HAYATI CİDDİ ALAN YOK ya Neyse…

Üç gün sonra sevgililer günü. Gazetelerde manşetten verilen reklamlar, televizyonda seyrettiğimiz mekan tanıtımları, her bilbordda karşımıza çıkan Konser afişleri ve daha nicesi… İstanbul sevgililer gününe hazırlanıyor ve son üç gün. Bir sevgilim yok bu yüzden telaşımda yok. Ama olsaydı eminim şu an burda yazmak yerine sevgilimi mutlu edeceğim bir şeyler arıyor olurdum. Geçen senede yalnız geçirmiştim bu özel günü bu senede yalnız ve tek başıma geçireceğim. Şimdi düşünüyorumda çok değil yazın sonlarına doğru bu sene 14 Şubatta Kız kulesinde sevdiğim kızla orada olmak için para biriktiren bir adamdım, ama artık hiç bir şeyi biriktirmiyorum herşeyi harcıyorum nasıl olsa artık sevgilerde medcezirli yaşanıyor TÜRK DİZİLERİ HARİCİNDE. Nasıl olsa hep bir özlem geçmişe ağır basıyor bir yerlerinde gecenin. Neyse çok uzatmıyacağım düşündümde sevgilim yok, param yok, arabam yok AMA MUTLU BİR YÜZÜM VE GÖK MAVİSİ GÖZLERİM VAR ve Yüreğimde yarım asır önce yaşamış mutlu ve tuhaf bir çocuk. Bazen çok yalnız bazen çok kalabada olsam. KEYFİMİZDEN HİÇ EKSİLMİYOR…