bildirgec.org

Uçsuz bucaksız yollara düşmek gitmek gittiğin yeri bilmeden,
Sadece, sadece yolun ortasındaki şeritleri izleyerek,
Camın buğusunda kaybolan silüetini izleyerek,
Yola düşmek ve o uzaktan seni izleyen ufak köylü çocuğuna ufak minicik bir gülümseyerek uzaklaşmak,
Birdaha göremeyecek olduğunu bilerekte olsa yinede gülümsemek,
Ne olursa olsun umudunu kaybetmemesi için yetermi bir gülücük,
Ne kadar etkili olabilir bir gülücük sonsuz bir yolculuğa çıkartabilirmi insanı diye düşünmeden bunun olabileceğini bilmek güzel….

“Ahhh Ahhh evladım. Nerede o eski bayramlar” diye bir şerzenişte bulunan büyüklerimize hak verip vermeme konusunda birçok kez kararsız kalmışımdır. Bu nedenle şöle bi sesli düşünme gereksinimi hissettim.

Acaba gerçekten eski bayramlar şimdikilerden daha mı keyifliydi. Yoksa yaşlanan büyüklerimiz hersene geçmişin özlemini mi duymaktaydı?

Bayram gelenekleri teknolojinin nimetlerine yavaş yavaş yenilmeye başladılar. Bu su götürmez bir gerçek. Eskiden bayramlaşma için öpülen ellerin yerini şimdilerde 160 karaktere sığdırılmış tebrikler aldı.

Facebook, sadece zaman geçirilmek adına kullanılan bir eğlence mekanı olmaktan çıktı. Son zamanlarda eğlence alanının yanında insanlık alanında da hizmet vermeye başladı. Bu durumda insanda bir mutluluk tablosu oluşturuyor.

Uzun zamandır Facebook üyesiyim fakat geçen gün arkadaşımdan gelen bir gruba katıldıktan sonra ilk kez bir Facebook’lu olarak işe yarayacağımı düşündüm.

Gelen grubun adı ” Onların derdi kitap” idi. İlk başta birşey anlamasamda gruba katıldıkdan sonra köy okulları için kitap toplamaya çalışan gönüllüler ordusu olduğunu farkettim.

Uzun ve yorucu bir gece yolculuğundan sonra Üsküp’e vardılar. Tüm yolculukta tek bir söz dahi söylemedi Hatice.

Gara oldukça yakın, orta halli bir otele yerleştiler. Sessizlik yaldızlı mührüydü sanki ayrı odalarını paylaştıkları dairede geçirdikleri ilk gecenin. Çocukluğuna gömülü nicedir görmediği kabusları, Mikael’in yine misafiri oldu bu yabancı otel odasında sabaha değin. Karanlığın onca sancısına rağmen gün nihayet ağardı. Mikael odasının kapalı kapısının önünden Hatice’ye, vize işlemlerinde yardımcı olacak adamla buluşacağını söyleyip çıktı gitti.

klan savaşları

üreticinin açıklaması: Klan Savaşları internet gezgini üzerinden oynanabilen çevirimiçi bir strateji oyunudur. Her oyuncu bir köy sahibi olur, geliştirir, güçlendirir ve savaşır. Bir köy kur, bir klana katil, arkadaşlarına yardım et, düşmanlarınla savaş! oyunda tam 14 server bulunmakta ve kayıt işlemlerini buradan yapabilmektesiniz. oyunun künyesini incelemek isterseniz buradan buyrun. oyunun tanıtıcı bölümünü ayrıntılı gezmek istersenizde bu bağlantı işinizi görecektir. iyi eğlenceler.

http://www.oyyla.com/Egitim/Esin-Cagdas-I-O-O-Kars-Yardim-Cagrisi/

henüz adını bilmediğim program şehirler arası mesafeleri ölçüyor:örneğin diyarbakır’ın bir köyünden istanbul kadıköy’e kaç km yol var , ne kadar süre de gidilebilir , giderken hangi yolar kullanılabilir gibi sorulara vevap veriyor.sadece türkiye için değil tüm avrupa ülkeleri için kullanabilirsiniz.kurulumsuz çalışan bu programı buradan indirebilirsiniz.

http://www.sabah.com.tr/haber,C22A4F48389B4F089FF3281D72C074A9.html

http://siirimsilerle.blogcu.com/

yorgun

Yorgun bir köylüyüm

Kalabalıklarda unutulmuş.

Elimde bavulum,

Yüreğimde umudum,

Şehir sevdasına,

Yollara düşmüşüm…

Bin bir umutla çıkmıştım yola. Başka sandım, daha çok kazanır, daha çok yenilenir, sandım düşüncelerim… Topraktaki fidanlarım büyür sandım şehrin kalabalığında kaybolursam… Unuturum sandım Ayşe kadını, uzaklara karışırsam…

Bizim toprağımızda insanlar yağmurla beslenir, sevda kaşığımızda, şefkat kapımızda bekler yolunu… Selam bahçelere, tarlalara serpilmiş çiçekler gibi, besler dostluklarımızı… Uzak bakışlarda saklanmaz gülüşlerimiz. İçtendir, samimidir, kin büyütmez kardeşliğimiz…