bildirgec.org

Ne zamandır bir kitap yüzü göremedim. Şu hastane beni bazen çok bunaltıyor… Sana geçen seferde yazmıştım ama unuttun heralde… Neyse önemli değil ama bu sefer bir kitap gönderirsen çok iyi olur.Burda çok yalnızım bana da bir vakit geçirme aracı olur hiç olmazsa.

Soramadım bu arada nasılsın?Hayat nası gidiyor?Geçen mektubun herhalde çok aceleye gelmişti,hal-hatır etmeden sorduklarıma cevap vermiş yollamışsın. Olsunu ben her geçen gün daha iyi oluyorum canım dostum.Ben bu illeti yenebilirim.Tabi sende bana destek olursan.

Neyse uzatmayım lafı fazla,doktorlar gelecek şimdi vereyim mektubu da sana göndersinler bir an önce.Dostum iyiki varsın,sen olmasan ben ne yapardım?Herkese selamlarımı ilet.Gözlerinden öperim canım dostum.Bu arada unutma bana bir kitap al,burda yalnızken çok sıkılıyorum…

Hastanede var bir telaşe,
Bir genç getiriliyor sedyeyle,
Hemen takıyorlar serum şişe,
Kan arıyor bir hemşire,
Hemen alıyorlar ameliyathaneye,
Doktor giymiş yeşil elbise,
Akrabalarıda geldiler üzüle üzüle,
Geçmiyor saat, dakika, saniye,
Çocuğun babası dolaşıyor koridorda,
Tesbihi de elinde,
Sanki hapishane köşesinde,
Yüzü terlemiş, sıkıntı içinde,
Amca ile dayı sarılmış telefona,
Arıyorlar ne kadar akraba varsa,
Annesi dayanamadı bayıldı şuracıkta,
Geldi işte beklenen an,
Akrabaları sarmıştı heyecan,
Doktor çıkıyor kapıdan,
Kalmadı ayağa kalkmayan,
Doktorun yüzü buruşuk,
Cevap vermede çekiyor zorluk,
Kimse almıyor soluk,
Maalesef öldü çocuk.

İlaç kullanmak kişiden kişiye farklılık gösteren bir eylem. Herkes hastalandıgında , güçsüz düştügünde çeşitli amaçlarla ilaç kullanır ama kimisine bu zulüm gibi gelir.

İlaç içmekten nefret ederim ben bunun nedeni üç kere gördüğüm tüberküloz tedavisinde bana verdikleri bir günde iç dedikleri onbeşe yakın irili ufaklı çeşitli tatlardaki (bir çeşidi vücutta ki her salgını kırmızı hale getiriyordu) ilaçlardır.

Bu yüzden kolay kolay hap içmemeye çalışırım, iğneye razı gelirim. Ben nasıl böyleysem eşim de bağı ağrısa antibiyotik verde içeyim türü adamlardandır.(Yanlış ilaç kullanımı tedavinin başarısını engelliyor)

…

Aramadığın her dakikayı birbirine ekleyip sonumu getirecek urganı hazır ediyorum sanki günlerdir… Sabır çok gereksiz bir söz artık. O sınırı çoktan aştım. Müebbetimi konuşalım, istersen. Daha bir evladır.

Baş aşağı yarasaların geceyi bekleyişlerini giyiniyorum, derin, huşu içinde. Ötelere dalıp gidiyorum, senle esrirken. Çok bekledim biliyorum. Terminal bir hastanın hücrelerini taşıyorum artık bütün bütün. Zararımı hesabedecek cesaretim de yok çoktandır, bıraktım onu da. Belki de kimbilir seninle beraber yola çıktığım istasyon peronunda. Yıkılma üzerine, eriyip gitme üzerine, dünya, sen, ben üzerine bir sayıklama yaşıyorum bana söz verdiğin her saniye… Sevgilim! Beni bir fahişe sanıyorsun ekranının yansısında. Oysa ben senin ipliğini her gece pazara çıkarıyorum.

“Bir, iki, üç tıp deyince susuyordu çocuklar.”

Çok sıkıldım bu hastane odasından, bu kokudan.
Baba ?
Bu oyundan da sıkıldım baba hadi konuşalım birazcık.
Dışarı çıkabilir miyim ? Kaybolmam söz.
Baba konuşsana. Hadi uzatma artık.
Bak konuştum, oyun bitti.
Hep ben yenerdim seni ama bak şimdi ben kaybettim.
Hadi gözlerinle gül yine bana.
Baba. Baba ?
Korkuyorum.
Doktor amca ! Babam bana küstü herhalde.
N’ oluyor nereye götürüyorsunuz onu.
Ne bu telaşınız. Hey bana da bir şeyler söyleyin.
Baba !!! Ölme sakın.

Beynimde bir hava boşluğu. Ur deniyor halkın koca karı tahsilli dilinde. Seni düşünüyorum ve düşüncelerim türbülansa giriyor, hava boşluğuna denk gelince. Katilim. Seni düşünürken canlı canlı gömüyorum
Göz bebeklerimi tabut tahtası kılıklı göz kapaklarımın altına. Gamsızım. Seni görünce, kalbim ayak ucuma uzanan uçurumda kendini atmaya yelteniyor gülümsüyorum. Beynimde bir hava boşluğu. Epeyce havadar bir oda gibi. Duvarlarında karınca duaları ve aminlerimin yerini adın almış. Doğuştan da delik ya kalbim. Buna da Atrial Septal Defekt deniyor tıp dilinde. Tek umudum sensin. Sen etime etsin. Gel doldur kalbimde bu beni yoran, tüketen boşluğu. Belki de beni yoran senin yokluğundur kim bilir ? Elindeki sihirli değnek ile yar ortadan ikiye Kızıldeniz gibi kanımı. Ve tam da peşinde koşarken kötü yanlarım 2. Ramses gibi, sana secde ederken boğulsun kanımda. İçimde de garip bir heyecan. Adına aşk demiş bütün ozanlar. Aşığım. Hastalıklı bir aşk benimkisi. Tam anlamıyla.

Bu hafta biraz garibim, çok sinirli çok melankolik, az biraz bulaşık , biraz da çemkirik. Evet oysa ki geçen hafta bahar gelmişti dallarıma,ne oldu da bu hale geldim ben.

Çarşambadan beri bir garibim ben, belki telefonla uzun zamandır görmediğim bir arkadaşımın arayıp, tüberkülozunun hortlamış olabilecegi haberinin bunda payı, o günden beri kendimi dinler oldum, cumartesi gece terledim, eyvah bu verem belirtisi diye iki gün uyumadım, uyumadıkça ateş bastı, ateş bastıkça terledim kesin verem oldum yine.
Sonra bir süre geçiyor, aa ne veremi yahu bak yutkunurken bogazım acıyor ben grip olmuşum, acıyor, aha şimdi acımıyor grip değil veremim, yaşasın bu kes acıdı, acıyor,acımıyor,acı…

Onbeş gündür oğlumda bagırsak paraziti şüphesiyle yaşıyoruz, sürekli poposunu kaşıması ve uyurken agzından su akması bildigim, küçükken benim de sık sık yaşadıgım parazit belirtileri. Hah bugün ha yarın götürürüm diye bekleşirken, artık halasının bu kansızlık yapabilir, bir an evvel buraya getir şeklinde fırçalamasıyla, dün oğlumu halasının çalıştıgı hastaneye götürdüm.(parazit tedavisi)

Sabah traş edilmenin ve zorla karga tulumba banyo yaptırılmanın ( en sevmedigi şey yıkanmak) travmatik haliyle, oğlum surat beş karış halde benimle hastaneye geldi, öğle arası molasında olan halasına götürdügü süpriz kurabiyeler, öpüş kokuş merasiminden sonra biz çocuk doktoruna postalandık. Zavallı doktor başına geleceklerden habersiz, arkadaşlarının birinin şirin yegenine bakacagım umuduyla bekliyordu bizi, ne zaman oğlan kendini yerden yere atmaya başlayınca aklı başına geldi, tartılmayı, boy ölçümünü, muayene olmayı şiddetle reddeden, steteskopa iğrenç ,iğrenç diye bakıp bakıp bağıran, sürekli olmadık hareketler yapan oğlumu büyük bir sabırla muayene etti, iyiki doktor değilmişim hele hele iyiki çocuk doktoru değilmişim dememe sebep olan, çocuktaki bu azgınlık ve doktordaki bu sabır ve sevgi cimcimesi hali gözlerimi kocaman açmama sebep oldu. Ben kadının yerinde olsam yapıştırmıştım kesin bir tane.(çocuk hastalıkları)

Bu yazı kesinlikle gerçektir, kesinlikle kurmaca değildir. Belki dertleşmek istiyorum belki şikayet etmek istiyorum ya da ne yapacağımı şaşırdım bende bilmiyorum…

Annem rahatsız bu aralar, ciddi birşey değil belki de ama ellerini kullanamıyor şu anda. Felç değil, ama kilitlenme var, taş gibi kaskatı elleri, ve çok acıyo canı…Teşhis doktorlarımızın süper becerikliliği yüzünden konulamadı hala… Şimdi yeni doktor yeni hastane arıyorum…

Daha önce Çapada Romatoloji bölümünde olan anneme romatizma ilaçları diye kullandığımız ilaçları için bir tanıdığımız (sağlık sektöründe kendileri) ağrı kesici olduğu söylendi, ciddiye almadık doktor vermiş devam edelim doktoru kadar iyi bilemez dedik,sonra anneciğim elinde kaşıntılar başladı, doktora sorduk ilaçlar yapmaz dedi, devam ettik,kaşınıt arttı, damarlar kızarmaya başladı,ve en sonunda olan oldu, annemin elleri taşa dönüştü resmen, kitlendi kaldı. Çapadaki doktora ulaşmamız, randevu almamız mümkün değil! Kadıncağız ellerini kullanamıyor! Hemen doktor arayışına girdik , doktor tandıklara anlattık, ortopediye götürün dediler.Adını vermekten çekinmiyorum Medical Park’tan randevu aldık…

Tatlı Bir Buse

Bilim adamlarının yaptığı bir araştırmanın sonucunda alkol tüketen erkeklerin cinsel aktivitelerinde iyileşme sağladığını ortaya koydu.

Araştırma avustralyada 1500 kadar erkek denek üzerinde yapılmış. Yüzde 30’luk bir oran ile alkol kullanan erkeklerin daha az cinsel problem yaşadıkları gözlenebilmiş.