bildirgec.org

Küçük bir çocukken sinemaya ne zaman gitsem Alaska Frigo yemek için kıpır kıpır kıvranırdım, aslında şu anda küçükken benim sinemada ne işim vardı ?diye soru sormak gerek.Öyle ya bizim dönemimizde şimdiki gibi animasyon yapımlar yoktu ki,büyüklerimizle gittiğimiz filmler kimbilir nasıl filmlerdi, hiçbiri aklımda yok varsa yoksa Alaska Frigo var.Zaten sinema dışında canım hiç istemezdi onu. Hatta sinemaların Frigo yenilmesine olanak tanımak için filmlere ara verdiği söylenilir.

Zamanında Atatürk’e korumalık yapan Kazım Ateş ve oğulları tarafından yapılmaya başlanan Frigo daha sonra Sefaköy’deki büyük fabrikasının açılmasıyla 90lı yıllara kadar piyasada lider konumundaydı.

………………………..

Yazlık sinemaların kapanmadığı zamanlardı daha. İnsanların tahta sıralarda film izlerken gazoz ve beyaz leblebi keyfini doya doya yaşadığı, tahta sıraların bir tarafınızı acıtmasının neşenizi kaçıramadığı günlerdi. Akşamüstü güneşin kavurduğu toprağın bezginliğine, imdat çığlığını duyan bir çift el, bahçe hortumuyla yetişirdi. Doyururdu toprağı ve çiçekleri suya. İşte o mis gibi toprak kokusunun üstüne salınırdı sardunyaların kokusu, “biz de yandık, öldük, piştik aman ne sıcak” naraları içinde. Beyaz sardunyalar bağırırdı “önce bize suuuu tutuştuk aman ne sıcak”. Kırmızlar kızardı “biz daha çok susadık önce bize suuu…”

Çocukluğumu zamane çocukları ile kıyasladığımda “amma salakmışız” diyorum kendi kendime…

Şimdi hangi çocuk bu şakalaşmaları yapar ve komik bulur allahaşkına !

İşte aklımda kalanlardan bazıları;

– saatin kaç?harrrt diye kol ısırılır
– eti kemik geçiyooo

– şişe desene
– şişekıkırdayarak
– git duvara işeeee

– ne söylersem geneyim de tamam mı?
– Tamam
– Amerika
– Geneyim
– Almanya
– Geneyim
– Çin
– Geneyim
– Çingeneeee, çingeneee