bildirgec.org

Bayramları sevmiyorum…

Sıcak akrabalık ilişkilerim olmadığı için bayramlarda akraba ziyaretlerine gitmiyorum.

Bayram boyunca evde tıkılıp kalıyorum. Kapıyı açmıyorum,çünkü bir kere açınca duyan bütün şekerci çocuklar geliyor. Şekerci çocuklardan nefret ederim. Kapıya vururlar,zar zar zili çalarlar…

Misafirleri sevmiyorum. Geliyorlar yapmacıktan yüzlerinde bir sırıtma. Gelen kişi arkadaşım filan olsa hadi neyse,bir kere bile merhabam olmayan kişiler bile bayramda geliyor,sevmiyorum…

Kurban bayramını hiç sevmiyorum. Bir sürü günahsız hayvan katlediliyor.

Sevmiyorum,bıktım…

OyunAmbari

Gün geçmiyorki çocuklarda artık büyükler kadar teknoloji ile iç içe olmaya çalışmasınlar özellikle bu işte pay olarak oyun geliyor ve aklımıza gelen bazı oyun siteleri var yada yok google sorup bulup çocuğumuzun oynamasını sağlıyoruz ama işte burda tehlike genel olarak tüm oyun sitelerine güvenilemez hale geldi bu durumda imdadınıza Oyun Ambari yetişiyor çünkü içerik ve görsellik bakımından tam manası ile çocuklara hitap eden bi oyun sitesi Çocuk oyunları

çocuklar için dizayn edilmiş bu usb, onların hoşça vakit geçirmesi için yüklenmiş araçlar içeriyor (yahoo kids, oyunlar vb). ayrıca, kısıtlamaya meraklı ebeveynler için bazı özelleştirilebilir seçenekler de sunulmuş. örneğin, internette geçirilecek zaman için bir süre sınırı koyulabiliyor.
üretici japon firma burada,
daha fazla bilgi burada ve burada.

http://www.milliyet.com.tr/content/galeri/yeni/gosteryarisma.asp?resim=31373&galeriid=1772#galeriStart

Acının yoksulluğun yaşanmışlığın ortasında,akıp giden yaşamın her köşesinde çocuklarda vardı.Ufacık bedenleri ile sokakları,pazarları otogarları doldurmuşlar.Ne güzeldir çocukların sokakları doldurmaları.Ama gezmeye değil,oyun oynamaya hiç değil o minicik nasır tutmuş elleriyle yaşamı üretiyorlar.Omuzlarında kartondan,kutudan bozma boya sandıklarıyla yollarda,neredeyse boylarının erişemediği el arabalarıyla pazarda,garlarda…Kaçmak istercesine adımlarımızı hızlandırdıkça çocukların sesleri daha bir gür çınlıyor kulaklarımızda…

BU DÜNYADA ONLARINDA İNSAN GİBİ YAŞAMAYA HAKKI VAR…

http://selmanaslan.blogspot.com/2007/10/ocuklarmza-bayrak-boyama.html

Romanın yazarı, artık böyle bir fantezi roman yazmayacağını söyledi.

Sevindim! Çünkü büyülü sihirli dizileri eleştirip de bir taraftan bu filmi alkışlayamazdım. Dünyanın her yerinde kitap kuyruğu, gişe kuyruğu bu kadar fantastik bir olaylar zinciri için oluştuğundan beri bu konuda çok üzgündüm. Evet, hepsi bitmedi ama en azından birinin bittiğini düşünmek oldukça sevindirici.

Çocuklar için ve de teenage denilen yaş grubu için hiç uygun olmayan bir tür bence.

Darısı bu türün diğer örneklerine…

http://manavgathaber.blogspot.com/2007/09/kenan-doulu-ya-minik-rakipler-dersi-ark.html

Senelerdir içimde varolan paylaşma isteğini daha fazla bastıramadım ve bir yazı yazmak istedim hafif’e.

Çocuklar mı? Bir kreşte staj yapmaya başlamadan önce çocukları ne kadar sevip sevmediğim konusunu hiç düşünmemiştim açıkcası. Sevimli çocukları severdim elbet. Hele manevi kız kardeşim olarak ilan ettiğim 5 yaşındaki bir cimcime vardı ki, ona bayılırdım. Ama sadece bayılırdım. Sadece severdim. Acaba bir çocukla nasıl daha iyi ilgilenilir ki? Nasıl düzgün bir şekilde konuşması, nasıl hareket etmesi, nasıl davranması konusunda ne yapılabilir ki? İşte bunlar hakkında hiç birşey bilmiyordum bir senelik stajıma başlamak için kreşe giderken.

http://www.bugday.org/article.php?ID=2102