İçimden bir ses öldüğümü söylüyor.Dışarıda yağmur yağıyor. Tren çatapata çatapata gidiyor. Vagon, sabah mahmurluğu yaratacak kadar sıcak. Ağrım yok, sızım yok ama derin bir huzursuzlukla kapışıyorum.Ertesi güne yetiştirmem gereken bir makale var ama ilk cümleyi bir türlü bulamadığımdan araştırmalarımın hepsi elimde patlayacak. Bu makale ki belki de hayatımın makalesi falan, kapalı kapıları açacak, o adamlar bana gülümseyecek; evet, aradığımız kişi sensin, diyecekler.Nihayet başarmış olacağım. Oldu, diyeceğim, çok bir şey değil.Ben aslında raksıtar olacaktım ama deneme kaydı için stüdyoya gireceğimiz günün sabahı sesim kısıldı. Her şey, soğuk bir günde botlarımı değil de allahın belası kanvırsları giymemle başlamıştı.Hasta oldum, denemeye gidemedim ve beni bir daha aramadılar.Tiyatrocu olacaktım ama annem…Hukuk yazacaktım ama babam… Neymiş, gözü arkada kalırmış…Öğretmen olacaktım… ÖSS.Gitar çalacaktım. Çok sıkıldım :>Bateri çalacaktım. Hoca benim tipimi pek tutmadı ve resmen ders vermedi. :>Hep yanlış insanlara aşık oldum.vesaire … vesaire … vesaire …Bence, ben öleli çok oluyor.Bence, ben ölmeden önce çok eğlenen, o parti senin bu parti benim sürten biriydim. Sınırsız alkol, seks, uyuşturucu… Her şey vardı hayatımda ve herkes benimleydi. Erkeklerle yatıp kızlarla kalkıyordum belki, belki harcadığım paranın haddi hesabı yoktu. Belki, yolda ümitsizce yürüyen her insana ezilesi böcek gözüyle bakıyordum ve acımasızdım ve mutluydum ve hırsızdım ve hokkabazdım belki… Ve belki birgün biri, herşeyin olsun ama hiçbir şey yapamayasın, dedi , dedirttim, yaptım bunu. Bunları hakedecek öyle bir şey yaptım ki ucuz kurtulmuşsun, beter ol, köpek, derdiniz, derdik hepberaber.Biz.Olumlu dilekler dilemeye dikkat ederim.Ölçülüyümdür.Düzenliyimdir.Hesaplamadan tek adım atmam.Beslenme çantalarını düzenlerinden ötürü hep sevmişimdir.Beslenme çantası deyince aklıma hep annem gelir.Annem her perşembe saat 10:30′ da haftalık temizliğine başlardı.Balon patlatanları sevmem.Bence, ben cehennemdeyim. Bu, cehennem. Harekete geç ama onu yakalayacağın anda taşa takılıp düş. Üstelik o taşı oraya sen bırakmışsın ! Kapı görüyorsun ama çıkamıyorsun. Anahtarı buluyorsun gene olmuyor. Oturup bekliyorsun ve biri geliyor ve kapının kolunun karşı duvarda olduğunu söylüyor. Bilmiyorsun sen ama. Nerden bilebilirsin. ama herkes biliyor. Adil değil, diyorsun. Adalet sadece bir araçtır diyorlar, bazen kullanırsın.Ve belki de asıl ceza; bunu farketmem için 25 sene didinmemdi.Şaka gibi. Sen şimdi bu kadar uğraşıyorsun ya yavrucum, aslında bu gördüklerin falan hepsi sırf sana eziyet edilmesi için özel olarak tasarlandı … nıhahohahahahahahaa !!!Her şey bittiğinde ise mutlu da değilsin mutsuz da.Bu da cehennemin bir parçasıdır zaten. Sonra düşnürsün, acaba hangi seçimim tam bir hataydı, diye. Belki sırf uzakta diye yazmadığın okulu yazmalı ve başka bir çevrede olmalıydın. Ama yapmadın. Belki her şey süper olacaktı. Belki de en süper halini yaşıyorsundur ?!En süper halini yaşamıyorum bence, tek emin olduğum bu.Yarın o makaleyi veremeyeceğimden eminim.Belki de ilk durakta inip bir bara gidip sarhoş olmalıyım.Olmalıyım değil olacağım…. çatapata … çatapata … çatapata … çatapata …