Sevgili Geride Bıraktığım Ölü Yakınlarım,Doğdunuz, büyüdünüz ve öldünüz, bunları yaparken pek çok şeye sebep oldunuz.Arkanızdan her seferinde “bir devir kapandı, diğeri başlıyor işte” dendi. Yeni doğanlara isimleriniz verildi. Rüyalarda görüldünüz, şarkılar sizi hatırlattı, “Rahmetli iyidi hoştu lakin cabbar değildi, hakkını savunamadı” diye sitem edildi, teninizin rengi, saçınızın şekli, nasihatleriniz, fotoğraflarınız miras kaldı. Mezarlarınız sık ziyaret edilmiyor ama dualarda adlarınız bir bir geçiyor. Eskisi kadar ağlanmıyor sizin için, daha çok…nasıl diyeyim…uzaklara dalınarak anılıyorsunuz. Ölüm zamanınızla hatırlanıyor bazı şeyler.“işte rahmetlinin öldüğü yıl oldu bir böyle sıcak bir de şimdi”…Fotoğraflarınız evin muhtelif yerlerinde sabit, her zaman önünde durulup seyredilmiyor geçmiş ama an geliyor hiç yitmemiş meğer o acı, göz göze gelince anlıyor geride kalan.Ölenler hep yaşıyor aslında, bilmiyorsunuz…Memento Mori

Biliyorum saadetBana dünyada gelmez,Ölümü bekliyorum.Behçet Necatigil