aaah ah. ne zordur bilemezsiniz.
malumunuz bayram tatili hafta sonuyla birleşti 5 gün tatil. hemen kaçtım bir yerlere. minik bir gap turu ( evet ayakizi grubu ile). dolaşırken onlarca yere uğradık. bunlardan biri de urfa idi. ve sonra da antep.
urfa’ya gidip de poşi bağlatmamak olmaz değil mi. ben de herkese uydum bağlattım. urfa’da hayli dolandım, başımda poşi üzerimde süpermen desenli tshirt ( bunun türkçesi nedir yahu ? )
sonra bindik otobüse, başımda poşi üstüm süpermen. indik antep’e başımda poşi üstüm süpermen.
hava da hafiften kararıyor, bizler de çarşıyı dolaşıyoruz . gözümde fotoğraf makinem ne bulsam çekiyorum başımda poşi üstüm süpermen. bir yerde baharatçılar kuru yemişçiler var, o açıdan bu açıdan derken dalmışım. bi ara bi delikenalı gelip “nereden abi ? ” dedi ankara dedim sıcak ve samimi. sorna bunu soran delikanlı pazara doğru dönerek “ankaralı süpermen abi pazarımıza gelmiştir” diye bağırdı ve bir alkış koptu. ulan gülsem mi ağlasam mı ne yapsam kaldım ortada. bizim ekip de gaza geldi sırıtıyor herkes. hemen vizörü gözüme yapıştırıp yüzümü kapattım, hem fotoğraf çekiyorum hem de kaçmaya çalışıyorum ama ne mümkün. millet aldı sazı bir kere her kes “süpermen abi” ile başlayan bir şeyler söylüyor. aha dedim internetten “yurdumdan insan manzaraları” köşesinde hazır ol kendini görmeye, antep’in sokaklarında başımda poşi üstüm süpermen.