Hüzün;Sen gittiğinde değil,Ben yine gideceğini biliyorkenGeri döndüğünde hissettiğim şey…Şimdi yetişilmesi gereken bir otobüs için edilen son vedaların ve yapılan son hazırlıkların arasında beni düşünmeyeceğini biliyorum… Ama ben seni düşünüyorum, çünkü benim acelem yok ve sen de bilirsin ki “Gitmek”ten daha zor olanı “Kalmak”tır…Ben “Kalan”ım…Hani “Giden”in ardından el sallarken gözleri bulutlu ama yüreği umutlu olan biri vardır ya…Hani geçen her saniye araya biraz daha ayrılığı koyarken; bir gün yine görüşüleceği dileğini içinden tekrarlayan, bunun için durmaksızın dua eden…Ve aslında bu gidişe yüreğinin bir yerinde çığlık çığlığa isyan ederken bunu kendisinden bile gizleyen, dudaklarından sadece kimsenin duyamayacağı bir “Keşke” çıkabilen biri…O; benim…Ve “Giden” de sen…
yorumlar
Ey hafif taifesi, ne duruyorsun,Hani teselli!!!!
e oldu mu hiç? bak ne ayıp saklamak. Sessiz çığlık ne anlamsız. Romantizm(coşumculuk)e uy ve an’ın iliklerindeki lezzeti em. Ya da bilirsin işte! Carpe diem
“giden”ler arkalarına bakmamaya çalışırken “ıslak” bir acı çekerler..ve “kalan”lar -ki onlar hep kaldıklarından onlara “gelen”ler de hep olacaktır- bu “ıslak”lığı hiç bir zaman göremeyecek ve bilemeyecek olanlardır..
Hepmi karamsar vede üzgünsün? birazda hayatın güzelliklerini, baharı yansıt bize.
gidene boşver gelene hoşgeleğlenmek ve kafa dağıtmak için interneti kullan eğlenceye tıkla