İçime işleyen soğuğum bana ara sıra uğrar mısın?
başım yastığımın üzerinde ve kollarım solumdaki duvara yapışık bir halde, uyumaya çalışır gibi bir halim var. Kollarım yavaş yavaş üşüyor, soğuk yavaş yavaş içime işleyemeye başlıyor…
Bu bir anlıkta olsa hoşuma gidiyor. Fakat daha sonrasını düşünüp uyuyabilme ihtimalim ve uyandığımda vücudumun çeşitli yerlerinde oluşabilecek ağrılar aklıma gelince biraz da olsa kollarımı duvardan uzaklaştırıyorum…
Bir an için kadınları düşündüm; tıpkı soğuk duvar gibiler.
Hoşuma gittikleri anlar, yaşanılanlar ve bırakageldikleri ağrılar.
Kadınsal soğukluğunuzdan nefret ediyorum…
Soğukluğunuz içime işledi,
Benliğimi sizlerden uzaklaştırmalıyım.
Biliyorumki şuan uyuyorum ve uyandığımda içimdeki ağrıları çekeceğim…
Bazen soğuğu istemiyor değilim, onu ondan uzaklaşacak kadar seviyorum…
İçime işleyen soğuğum bana ara sıra uğrar mısın?
yorumlar
gerçekten sevmek yerine sadece onu imal etmek,.. aslında sadece bir amaca mobilize olmak,.. bunu daha çok kadınlar yapıyor,.. ama sadece kadınlar yapmıyor,..
şairane(!) kadın genellemeleri yapmak çok matah bişiyse bu genellemeleri üstüne alınmak da matah bişi olmalı 🙂
o yüzden son soruya cevap veriim: ara sıra uğramak ne kelime sokağından bile geçmem