bok var dimi buldun ampülü. az daha gidiyoduk eşek cennetine. ya baba ben eletrik mi okudum da verion elime kontrol kalemini. zaten zaafım var elektrikle çalışan her şeye. merak var bünyede okuyarak değil deneyerek öğrenen bi kişilik var içimde.

buzdolabına mum koyup 5 dakka sonra mum hala yanıomu diye baktığımda dolabın bi kısmının eridiğini görmem bu yüzden di işte.

peki yumurtaları buzluğa koyma fikri nerden gelmişti aklıma ? çatlamıştı hepsi kabuklarından fışkırıp. annem çok kızmıştı ama ertesi günü fen bilgisi hocama gidip “hocam dün soğuyunca hacmi genişleyen tek madde sudur demiştiniz ya. dün keşfettim yumurtanında hacmi genişliyor..” hocamın bakışını hiç unutamayacağım.

hadi onlar iyi güzelde gene buzdolabı ile bir deney. kertenkelelerin donma noktasını ölçme fikri nasıl gelmişti aklıma. zavallı ablam buzluktaki kertenkeleleri görünce şok geçirmişti.

sonra gece lambasını açıp artı ve eksi kutuplara dokunma dürtüsü. dokunduktan sonra geri fırlama tepkisi.

dün böle bişi oldu. evdeki en genç ve en uzun boylu olarak yeni alınan avizelere ampülleri takma şerefi bana verilmişti. çevir çevir yanmıyor meret. babuşka getirdi kontrol kalemini. bende akıllıyım ya. kontrol kalemindeki lambanın yanması için artı ve eksi kutuplara değdirip elektrik akımı üreteceğim. değidirmemle ateşin çıkması bir oldu. anında sigorta attı. merdivenle birlikte yere düştüm.

“ben iyiyim ben iyiyim” diye sayıklıom telaşlanmasın diye bizimkiler. gözümü açınca bütün ev halkını sigortanın başında toplandığını gördüm. allooo oğlunuz ölüyo burda diye sitem ettim ama takan olmadı.

gelde şu sigortayı kaldır diye zılgıt yedik bide. ampülü de takmadık. bi ampül eksik yanacak avizemiz.

o derece tırsmışımki bi eşhedü çekmek bile gelmedi aklıma.

“lan gene seviyor allah” diyerek teselli buldum kendimce.