Evvel zaman içinde o zaman orta okullar ilkokul olmamamış iken.Bende O okulların birine mensub iken.Yaramazmı yaramaz muzurmu muzur haddaha munzur öğrenci olduğumdan hoca ben ve ben gibi iki arkadaşımıda sınıfın notları en iyi üç kız öğrencisinin yanına oturttu.Ben kesinlikle en şanslısıydım kız çalışkan değil zekiydi.Bi o kadarda inatçı.Neler yapmadım ki kıza.Söz alıp ayağa kalkdığında otururken artık sandalye yoktu.Sıranın gözüne ne koysa saklardım. Rotriglerin içini boşaltıp kağıtları küçüp ısırıp yüzüne üflerdim.Sonra nemi oldu ben ne yapıyorsam aynısının fazlası dönüyordu artık ben yerden kalkamaz olmuşdum çünkü sandalye her kalkdığım da artık bırakdığım yerde yoktu.Sıranın gözüne bişey koyamıyordum ve saldırdığı zaman yüzüm kızamık cıkarmış gibi kağıt.Ben muzurlukdan yapıyordum o inatdan ama farketmiyordu aynı sonucu veriyordu.Sınavda sorularımı hep çözerdi bizde yanyana sıralara A-B kağıt dağıtırlardı sorular faklı bi gün kağıdımı veriyorum almıyo veriyorum almıyo bende çekdim aldım kağıdını ikimizde boş kağıt verdik sınavın sonunda.Artık paranoyak saldırıyı en iyi savunma bilen çocuklar olmuşduk.Emin olun çok eyleniyorduk böyle olmasından mutluyduk.Ozaman comodor64 ler amiga500 lere yeni terfi ediyor pc lermi super online yok ki mırc dan haberimiz olsun.Walkmanlerin o kafaya takılan kulaklıkları kulağa takılır olduğunda ilk biz aldık bi ucunu o bi ucunu ben gömleyin içinden geçir kolundan çıkar avcunun içini de at kulağa müzik dinle ders boyu.Çocuklukdaki o kalabalık olma güdüsünü ilk yenme anlarımızdı.Çok olursak daha çok eyleniriz değildi artık biz olursak daha çok eyleniriz oturuyordu. Sonra bu benimseme duygusunu hep taşır oldum.Şimdi de bi ev arkadaşım var aynı 13 15 yaşlarımda ki gibi aynı olmamız gerekmiyor bir birimizi ne kadar benimsedimiz önemli güven!!! Ama şakalar deyişdi iki gün önce o wc deyken ben onu paranoyak ettim kapının altından banbinin sipariş fişini attım böcek ilacı sıkdım sonra o spora gitti ben duşa girdim çıkdığımda evin bütün odalarının kapısı kitliydi ben bornozla salonda kalmışdım. Evet eve dönmüşdü.Bu son ki daha neler var.Diyoloklar bile komik ama önemli olan bu değil ben kapıyı aca bilirdim kitli değildi oda kombiyi kapıta bilirdi ama verdiğimiz yarış yaratıcılık.Yapmadığımız şeyleri bile niçin yapmadımızı bilmek zev ki veren bize.O hala daha iyi.Ben de önüm deki maclara bakıcam.Şöyle bişey düşünüyorum tv de bi program var birinin yanına gidip iki tane kasap getirirse bi tanıdığı bin ytl vericez yada bi mikrodalga fırın getirirse iki bin ytl vericez gibi tabi arananlar arıyanın saçmaladığını düşünüyor.Biz ne zaman denkgelsek programa başımıza gelirse teretdütsüz uyguluyacaz diyoruz. Ben de diyorum ki evdeyken arıyım.Taksim meydanına elde mikrodalga yolluyum bunu aransın dursun beni diyorum nasıl