Hayat
Hayat

Sessiz bir akşamdı yine büründüğümüz.Kalabalıklarıyla yalnız bir şehirdeEllerimi gözlerimle yeniden temizlerkenKelimelerim yine kirlenmişti…Yolun sonu kimdi sen mi ben mi? Hangimiz beklemedik hayat trenini…Bu kaçıncı Tren idi, istasyonunu kaçırdığımız.Ray tıkırtısında mütevazı serzenişler değil mi?Vazgeçmişlerimiz hatta kendimiz…Zamanı var derken tükettiğimiz ve bittiğinde bittiğimiz…Gölgemi teslim ettim sana dilim en adi mezara.Eksikliğimiz sadece eksildiklerimiz değil mi?Sende ben bende sen…Hangi labirent kendinde kaybolmuş ki?Dolambaç sadece gizlerimiz değil mi?Kendimizden kaçarkenKendimizden saklanmamız…Sahne değişimi dönüşümsüz şeytanlarım ve konuş…Yazım dili telaffuza göndermek aptallığı anlamasın okumayanlar…Kır kanatlarında ki kirleri şeytan özgür kalsın. Tekrar yolalım melek gözlerini. Asla ağlama bozulmazsın asla deneme zaten bozuksun. Laneti şirrette efsunu kayık hayallerimde hadi yüzdür beni… Komedim dramı küçülmüş trajedimdir sadece çilek tadında asla bilmediğin ayak izlerim.Ben olduğum yerde yani asla olamayacağın yerde…Amatör kadınlık paradoksu diyalektiğini yalasa da bekâret kaygıların sadece ıslak bir zarda…Hep yek ya da düşeş…Takıntılarıma yoklama yaptım ve sen yoktun. Ne zaman olmuştun hangi kelimemi yalayarak virgül olmuştun ve şimdi neden susuyordun…Meydanı boş dar alanların ne hoş…Bazen ince bir çizgideyim gitmek ve kalmak arasında boğuşsam da değişen bir şey yok…Sadece sıkıcı yazıyorum sonra kendime gülüyorum…Herkes okumasın sıkılsın sonuna kadar okuyanlarda benim gibi olsunlar… Sadece 46B (Değişebilir şizofreni+Kişilik bölünmesi)Bir resim gibi hayatFırçası kelimelerimiz ve şekilsizlikte kendimizi arama edinimlerimiz. Hepsi bu…Onca şey yazdım ve hep değişik ama resim değişmedi yine yüzüm yok aynaya ne zaman baktım ya da sana unuttum cevap veriyorum kendimi umursamıyorum.Biraz ukalalık var sanki birazda sıkılmışlıkBenlik değeri ve İD +EGO+BİLİNÇGelgitler arası kendimi arama çabası ne boşHep kurulmamış bir cümle kurma arzusuyla yandım.Şimdi kuruyorumSENKomik değil mi?Yüklem özne fiil zarf tümleç ve tüm edebiyatı sığdırabilirim buna…Lakin yine kuramadım sen yoksun sen kimsin…Ara sıra güzelde bir şeyler yazıyım diyorum sonra düşünüyorum sonra unutuyorum.O kadar dağılmışım ki hayat felsefesinde BEN bile diyemezken seni anlıyorum…Neyse ya şekil değişikliği yapacağım yakın bir zamanda ama burada ama yani ama nerede.Öyle bir maske takmak istiyorum ki en çok tanıyanlar bile tanıyamaz olsun ama kendilerini…Bir aşkım var hiçbir cümlem tarif edemez hiçbir isim adını söyleyemez.Tüm melekleri öldürdüm rüyalarını aşkıma çaldım.İmkan’sızı sevdim ben! ölü’müm olacak buHerkes ölsün…Acımtırak kendi sizlik hayata gülümse lakin yavşama…Sıcak bir düş soğuk bir duşİştirak etti boşalımKüvet doldu kendi cesetlerimle…Uyan küçük kadınım uykum kaçtı…