Bütün bunları nereye kadar zorlayabiliriz ?En sonunda ne var?Son ne demek?Son adında sabit bir nokta olabilirmi?Peki,Sabit olmayan herhangi birşeyKafalarımızdaki ‘SON’ kavramına denk gelir mi?’Sonuna kadar gidicem!!’Deyip başladığım her seferinde SON a ulaştım.Ama sızmışken.Esaret genelde canımı sıkıyor.Ama beni esir eden şeyin olmamasıCanımı daha fazla sıkardı.Ve işte benim bu durumum,’Esaret’ kelimesinin gerçek anlamı..
yorumlar
Sonlar başlangıçtır.Yani esaretin özgürlüğe açtığı kapı.
Sartre özgürlük ve bağımsızlığı ‘lanetli bir özgürlük’ diye nitendirmiştir. İnsan özgürlüğüne mahküm edilmiştir der. Kendini kendisi yaratmadığı için. Kendisi seçmeden dünyaya getirilip sonra yaptığı herşeyden sorumlu olduğu için.Bizi özgür bi birey olarak yaratmasını istemedik ki biz kimseden!
Esaretin bedelini ödeyecek kadar hırsın ve sabrın varsa….Esaret içindeyken, günü sıkıntıya sokmadan oynayacak rolün varsa…Eğer bunların cevabı evet ise..Sondan başlamalısın hayata..
Kötülükler son bulsun,iyilikler çoğalsın
bizim özgürlüğümüzün nedeni özgürlüğün tanımını kendimiz yaptığımızdan. balık küçük bir akvaryumda özgürdür. balık etraftan birhaberdir. balık istiklalin tramvayını bilmez, kızkulesinden çakmaz, bebekten kumpir almaz, niagara şelalesinden çakmaz ki onun için bu acuistic’in yazdığı gibi insan için de lanetli bir özgürlük olsun.