Her bitiş aslında sancılı başka bir doğumdur.Bu aralar takıntılı olduğum tek şey ‘O’…’O’nun şarkısı O’nun kokusu O’nun şehri O’nun filmi O’nun saç şekli O’nun rengi O’nun en sevdiği yemek O’nun en sevdiği sanatçı O’nun arkadaşları böyle bir sürü şey…Sanki hiç gitmemiş gibi,her şey O’nu hatırlatıyor…Ve her insan da birkaç tane ‘O’ varsayarsak yaşam çekilmez bir sürece dönüşüyor…Bazen keşkelerim oluyor bazen susuyorum bazen gözlerimi kapıyorum bazen saçmalıyorum.Burada her zaman haksızlığa uğrayan birileri oluyor bazen ben bazen birlikteliğim…İlk aşklar sonrasında ki beraberlikler olgunlaşma süresinde bir çok insan girip çıkıyor hayatımıza aslında bunun sebebini her ne kadar merak etsem de her sorgulayışımda kendimi suçlu görüyorum.Bazen keşke ilk aşkımla yola devam etseydim fikrine takılıp kalıyorum çünkü o zaman asla ‘O’ ve O’nların bana bıraktığı miraslar olmayacaktı…Geçmiş ilişkilerimde yaptığım hataları artık tekrarlamıyorum belki de tek kârı bu şimdilik avunduğum ‘O’ların…O O O O O O off ya…