Akşamın sonlarındayımYine elimde kalemYastığımda defterim.Her akşam olduğu gibiYine sensizim…Ve sensizliğimi yazıyorumSatır satır, sayfa sayfaSensizliğime ağlıyorum usulca..Her sayfada damla damla gözyaşı izleriHer gözyaşının yanında hep aynı kelimeHep aynı hıçkırık !Her damla bir “sen”le birleşmiş,Her “sen” gözümden bir damla eksiltmiş.Her akşamın sonundaBu defteri her açtığımdaAklıma yanlız sen gelirsin…Hayır ! Yalan Söyledim !Sen aslında hiç aklımdan gitmessin.İçimdeki hasret öyle büyük kiSeni bana bir an bile unutturmuyor.Geleceksin diye yolunu bekliyor yüreğim…Bir kuş gibi kanatlanıp uçuyor kalbim.Uçuyor, uçuyor, ama kavuşamıyor.Daha fazla bekletmeKuşun ömrü bitiyor !Her akşam olduğu gibiBu akşam yine elimde kalemYastığımda defterim.Sensizliğimi yazıyorumSatır satır, sayfa sayfaSeni andığım her yerdeHer “sen” diyişimdeBir damla düşüyor gözümden.Bak, şimdiden 12 damla oldu bile.Başlığı da sayarsak tam 13Tam 13 gözyaşı.On üç kez kanayan hasret yarasıGeri kalanların bir kısmı yüreğimdeBir kısmı ise gözlerimde saklı…İşte son damla da düştü deftere…Şimdi başımı yastığa gömüpHıçkıra hıçkıra ağlayabilirim artıkHer akşam olduğu gibiSana ve sensizliğimeBitmeyen, tükenmeyen gözyaşlarımıHarcayabilirim artık!İşte yastığa düşen ilk damave ikinciüçüncüdördüncü…