SEN UYURKEN RESMİNİ ÇİZDİM…Sen uyurken resmini çizdim…Biliyordun çizdiğimi fakat inan bana bilmesen bu kadar doğal olamazdın.Hele o arada bir gözlerini yarım açıp gülümsemen kalbimin yerinden fırlayacak gibi atmasına sebep oluyordu.Elimde titriyordu tabi.Güzel çizmemiştim.Evet yeteneğim yoktu.Ama resim güzeldi işte sen vardın…Pek fazla resim çizmedim.Zaten diğerleri abuk sabuk şeylerdi belki ama bunun inan bana bir konusu vardı.Baktığım zaman yaşadığımız her şeyi tekrardan hatırlatıyordu bana ve hayallerimizi…Hep bi dalgayla devam ediyorduk.Yok ayrılacağız biz olmayacak.Ben zaten sıkılırım canım hemen.Bir ay sonra tamam senin işin…gibi…Öyle olmuştu belki ama elimizden gelen bir şey yoktu ki…Benim hiç yoktu sende elinden gelen her şeyi yaptın.Olmadı işte…Sana mücadele et savaş dedim…Ama sen yine beni düşünmüştün.Bu savaşa beni sokmamaya çalışıp kendini siper etmiştin zaten.Kazanamamıştık ama olsun…biz en başında kazanmışız zaten değil mi?..Neyse hepsini dökmesem de biraz döktüm içimi…Bana yeter nasıl olsa…Şimdi o resme bakıyorum…Karakalem resim değil sanki fotoğraf gibi…Ama kendimi göremiyorum işte…