hadi..(ben-im) fotoğrafımı çek..bir saç telimin ucundan çok uzun bir yolculuğa çıkmışçasına yalın ten dolaşan meleklerin kirli yüzleri görülmesin..kulağımın tekinde, tarihin uzun tırnaklarının amansız hastalıklara üflemeden önceki eserlerini bulsunlar..bir kulağımda zaten asma bahçeleri var..bir diğer kulağımda Tanrı’nın erkliği oturur,alt dişlerimin ikinci sırasındaki kırılmışlığına saklasan da olur.. ..ak sakallı-kızıl kalpli pencerelerin, gözlerimde ardına kadar açılmış(an)ı çal benden..dünyayı döndüren aynı yel beni öpüp bırakırken,dudağımdan tebessüm uçarak alnıma konarken,kaderi eğlendirirken hayat ve kadın kıvrımlarında-bilineni belirsizliğe koyarken, burnumu Laura’nın kehanetindebırakma..bırak-ma ! yanağımdan boynuma uzanan terk edilmişler ülkesinin kanat çırpan yılanlarında..çek, al yüzümden..bir çift göz gibi kalsın gözlerim..niçin ? gülerek ! gittin !..ki sen