Geç bulup erken kaybetmek insanı yıpratır,umutlarını alır…Hayallerinin kısıtlar…Canı acıtan sessiz tatsız tuzsuz birşeydir bu.Uzansan onu yakalayacakmış gibi olur .Aslında her uzuandığımızda o bir adım daha uzaklaşır.Aşk ya bunun adı,kavuşmak olmaz.Tam işte bende,benimle derken bile bir şüphe kemirir beynimizi.Ya giderse? Gidecektir de elbet.Kavuşmak,aşık olmak neden bu kadar kolay olsun ki.İlle bir zorluk çıkacaktır.Kolay olsa ismi aşk olur muydu zaten? İki imkansızın bir bilinmeyenli denklemde x ve y olmasıdır.Uzaklaştıkça değeri artacak,yakınlaştıkça çözüme sabrı taşacak.Geç kalmak mıdır AŞK yoksa tüm zorluğa rağmen direnebilmek midir ?
