Defne seni seviyorduk
Defne seni seviyorduk

Sabah kalktığında yapacak çok işi olduğundan nereden başlıyacağını şaşırmış haldeydi. Kafasında bir plan yaptı. Salondan başlayıp, mutfağa geldiğinde yemek yapıp derleyip toplayıp diğer bölümlerde işlerine devam edecekti…Her sabah içtiği ilacını alıp yarım saat sonra birşeyler yiyebileceği gerçeği ile daha önceden haşlanmış yumurtayı oda sıcaklığına gelmesi için buzdolabından dışarı aldı. Göz ucuyla gelip geçtikçe kendini çağıran bilgisayara bakıyor ” Şu işleri bitirmem lazım, bir kere açtımmı işlerim kalıyor” düşüncesiyle ona yüz vermiyordu. Benzer sebepten TV yi de açmamıştı.Yatağı toplamış, makinadan iyi temizlenmeden çıkan iki tencereyi tam istediği gibi olana kadar temizlemişti. Kahvaltısını yapmış, kızını işe uğurlamıştı. Süpürge makinasını çıkardı. Etrafı çekmeye başladı. Yatak odasında şarjda olan cep telefonu çalınca koridoru hızlıca geçti. “Annne dans yarışmasındaki Defne Joy var ya…ölü bulunmuş, internette var .” Bunları çok kısık sesle söylediğinden ona başka şey soramadan telefon kapanmıştı. Saat 11 gibiydi.Bilgisayarı açtı…Off canım ya…severdi onu ..onun biraz şımarıkça sevimliliğini…bazı şeyleri sorabilmesi, söyliyebilmesi, söyletebilmesi adına biraz da istiyerek öyle davrandığını düşünürdü…Dans yarışmasındaki konuşmalarının rayting alınabilmesi için istendiğinden öyle geliştiğini düşünürdü…Bir önceki günkü köşelerden birinde bununla ilgili sempatikliliğinin bu konuşmalar nedeni ile gözünden düştüğünü anlatanın kim olduğunu hatırlayamadı…Önemi de yoktu zaten…Artık hiç bir şeyin önemi yoktu…O cıvıl cıvıl kız artık yoktu…Azra Akın ile yaptığı son dans ne kadar güzeldi…Yüreği üzüntü ile burkuldu…Daha bir yaşında bile olmayan oğluşu aklına geldi…Bu danslar onu çok mu yormuştu?…Astım hastası olması onu zorlamış mıydı? Ama artık ne dense boş…Ama inanmak çok zor zor…Ona yüreğinin tüm sıcaklığı ile rahmet, sevenlerine başsağlığı diledi…Yavrusuna da hayat yolunda kolaylıklar…