Güvendelik duygusu; zarif, usulca ve gözlerinin önünde dağılan bir ilkbahar sisi gibi çıkarır salyangozu kabuğundan. Hızla akıp giden hayata inat, ağır aksak, sürünerek akan, akarken geride ıslak geçmişini bırakan salyangozdur o; ürkeklik ve umursamaz bir umarsızlık içinde deruni bir sükunettir.Bir esinti yetecek kafasını sokmasına gerisin geri kabuğuna. Ağır aksak, kıvrılarak beton ormanında, ölümle yaşam arasında. Binlercesi geçer yolumdan, kendilerinden önce geçerken yolu sona erenlerden sakınmadan. Bilir mi benzer bir sonu olduğunu ? Bastığında önce o çıtırtı, sonra incitici çığlığı, içini kaplayan önce ürperti, sonra umarsızlık ve bunaltı, salyangozunki gibi değil, eksiktir bir şeyler…
Yorum yapabilmek için giriş yapmış olmalısınız.