..ve ayrıldık..

“ne varsa sildik herşeyi..o kadar özgür bi o kadar yalnız kaldık..” diyo ya şarkının biri.. Ööle oldu.. Bunu o istemedi. Ben de istemedim. Ailesi istedi. Sanki kooperatif tadında çalıştılar. O yıprandı ben yıprandım. Dayandık. Soona büssürü zaman daa geçti. Yine yıprandık,yine dayandık. I ıh istememeleri için dişe dokunur bi sebep yoktu. (valla bak. :)) Tanıdıkları bi aileden olsun istemişler. Zengin olsun,işe ortak olsun istemişler.(Hulusi Kentmen şeysi)Bi de Türk filmleriyle dalga geçeriz.Ama bu konuda o kadar kararlılar ki. “Tek erkekmiş,işleri güçleri o yönetecekmiş,sıradan biriyle olmazmış” Bu arada salak yada ucube diilim :)Ayrıca görmediler bile. En başından beri karşılar.Bu sabah baktım boğuluyorum,nefes falan alamıyorum yine. Dedim ki “sevmek bazen vazgeçmektir.”

Vazgeç! “O abla!” Bas düğmeye bitsin. De o düğmemi bulamadım. Aradım. Düğmeyi de onu da. Düğme yok. Telefonu kapalı. İyi ki(tlf yani!). Sesini duysam dağılırdım (mı?)Hiç medenice diil ööle mail yazıp ayrılmak falan.. Olanlar çok medeni di mi? İçim kendiyle konuşuyo. Meclis tadında. Kimse kimseyi dinnemio. 6 aymuştu ama bırakalı. Yak bi sigara. Sigara da düğmeyi bulamıo. Yaz bi medeni olmayan mail.”Böölesi daa iyi olcak inan bak filan de” Yüzyüze olmaz başka şehirde şu an iş için. Ühüü zaman var gelmesine. Telefonu şeyet..kapa falan bişi yap. Ok. Üff zırlama. En güseli işte mis. Yazık ona da bak. O da ,senin ailende zarar görecek yoksa. Kafalrına koymuşlar bir kere. Her yolu deniolar. Susun be kardeşim bi ağızdan konuşmayın. Ööle işte bitti. Acıyo şimdi. Ama geçicek. Önce çok artıcak ama soona geçicek. Hepimiz için böylesi daha iyi. Ailesiyle kötü olmak onu çok üzüyordu. Yok yok iyi bööle. En Cengiz Kurdoğlu ruh çöktü üstüme öff. O da vazgeçebilecek kadar seviyordur umarım. Mail iyi. Akşama okur. Acır önce ,soona onun da geçer. Kocamanken kabakulak olmak gibi. İlla bi hasar bırakıcak. Günlüke yaziim dedim. Belki daa iyi hissederim diye?(hisseder miyim?) yada dalga geçen olur,belki iyi olur. Oh olsun bana..Bilmiyorum. Bitti işte.