vizeler çok kötü geçiyo,sıfır motivasyon içimde hiç istek yok dersler için.okul da bitti bitiyo,ne yapacağım belirsizliği var,beğendiğim bütün kızların erkek arkadaşı olduğunu görüyorum,müthiş bi yalnızlık var içimde onca gülmeme güldürmeme rağmen,değişmeyi beceremiyorum,kararlar alıp uygulayamıyorum,sorular hiç bitmiyo,kendimle barışık olamıyorum,zaman geçiyo,galiba boş geçiyo,..
yorumlar
alıp uygulayabilsek..Çok istiyorum, karar alıp uygulayabilmeyi, bilemessiniz..
belirsizlik olayı belki de insanı bu kadar kasan. sana çok hak veriyorum. ben okulu 1 buçuk sene önce bitirdim, bi sürü karın ağrısı ve depresyon eşliğinde..sonlara doğru ister istemez insan ben şimdi ne olucam, napıcam’a takılıyo ama sonra eninde sonunda “bişi” oluyosun 🙂 “kendinle barışık olamamak, zamanın geçmesi, içindeki yalnızlık, değişme isteği”—>ne kadar tanıdık, ne kadar aynı duygular, bazen azalan bazen de insanın moralini sıfıra düşüren şeyler ama “insani” ve “dönemsel” şeyler sonunda.