Daha neler göreceğiz bakalım!Hayatta bazı insani ihtiyaçlar vardır; yemek, içmek, tuvalete gitmek vb. ….Ama son bir haftadır beni insanoğlunun tuvalet ihtiyacı çok yakından ilgilendiriyor. Nasıl ilgilendirmeyecekti ki, çocuğun tuvalet eğitimi için alarma çalmıştı artık ve bir an evvel her yetişkin insan gibi onu da rutin alışkanlığına kavuşturmalıydım. Bu nedenle de klasik olarak gidip lazımlık veya oturak denen nesneyi almaya yöneldim.Çocuk mağazalarını gezdikçe hayret duygum arttı, iki yaşına kadar bu ihtiyaç hasıl olmadığından dikkatimi çekmemiş olan o ürünlere ilk kez dönüp bakıyordum. Her dükkânda o vardı…Müzikli lazımlık…Bir anne olarak hayatımı kolaylaştırdıklarını asla ret etmediğim birçok ürünü hayatıma almışımdır. Mesela; miligrama göre ısıveren mama ısıtıcısı, çocuğun odasına e kendi odanıza kurduğunuz telsizler, mama sandalyesi, son moda mamalar ki asla evde yapılan mamaların yerini tutmazlar, vesaire…Tüm bu ürünlere bile bile teslim oldum; e ne yapalım bu çağda yaşıyoruz madem alınacak bunlar dedim, içimi rahatlattım.Ama bu müzikli lazımlık benim tüm teknolojik sempatimi alt üst etti. Mantığı basit; herhangi bir tuvalet eylemi gerçekleştiğinde melodi çalacak, çocuk mutlu olacak, bu müziği duymak için bir sonraki tuvalet seansını keyifle bekleyecek ve dolayısıyla annenin yüzünü güldürecek. Bu sayede çocuk bu eyleme alışacak, ,iş rutinleşecek.Tamam anladım da bence bir şeyi atlamışlar; çocuk bu eylemi gerçekleştirdiğinde kendine bir ödül kabilinden müzik çalacağı duygu ve beklentisiyle bir rüşvetçi bekleyişe giriyor. Halbuki yapacağı eylem en sıradan en normal olaylardan biri. Mama yemesi, parka gidip oyun oynaması gibi. Diğer bu eylemlerde herhangi bir mekanizma devreye girip müzik mi çalıyor?Ben lokmasını yediğinde ile alkış tutulmasına karşıyım, alışmalı, basit bir aferin dense de bunun festivale dönüşen bir olaydan çok hayatın sıradan olaylarından bir olduğuna aklı erdirilmeli.Onca köy yerinde veya ilçelerinde ve hatta illerinde çocuklar tuvaletlerini yapınca müzikler mi çaldırılıyor onlara? Aslında çoğu pratik üşengeç olmayan anneler halen çocuklarının tuvalet eğitimini kış mevsimi bile demenden gece gündüz kendi kullandıkları tuvalette vermekten vazgeçmiyorlar.Teknoloji dehaları çok şey yapmaya devam etsinler ama hedef kitlesi anne-çocuk olduğu zaman biraz daha düşünmeliler.Anne çocuğu yakınlaştıran, çocuğu hayata yakınlaştıran ürünler olsun, saygıyla kullanırız, birçoklarını kullanmakta olduğumuz gibi…Ben mi?Elbette o üşenmeyip evin ana tuvaletine çocuğu her defasında götüren geleneksel anne gibi olamayacak olsam da, raflardaki en sıradan en süssüz sade ama iş görür bir plastiği aldım çıktım…