(Anlık yaşıyoruz..bir anda ne çok yaşıyoruz..)
Tenim, ey ölümcül hapishanem,parmaklıklarına dokunan rüzgara hayallerini bırakabilsen,ayrımsayamayacaklar seni yatağından..geceleri düşüncelerinin volta attığı şu yatak, yani bildiğin pamuk, bir parça bez,nereden gelmişse değişmez elma kabuğu..bez işte, gözlerini silip bakakalacağınmavi koca küvet.yıkanıp uzun uzun, ardından –bir-biraşklarını yıkıpgünde sevipgünde, ömrü kumuluna yatırıp ninni söyleyeceğin dev avluda sarı güneşleri getirecek gün..yani yanıpyanıp, yanık türkülerine şaşıracağınasla erişemeyeceğin özgürlükmühürlü sözlük..ve –bir- atmacayıyürürken bulunca yakalamaarzu-sune bitmez sürgün..yeter demek var oysazor değil,kolayına yok yaşamak..kirlenmiş saçlarım olacakrüzgar-da savrulacak..ey eşsiz ruhum, müebbet kaçak..