Yol ayrımında putlaşmıştım ya taşlaşmıştım ya hani ölmüştüm ya, ve şimdi uyandım da kendi yoluma döndüm ya….kolay olmayacak…içim yanıyor.kolay olacağını ne düşündürdü ki bana?Lanet lanet lanetler olsun sana. Tek sana mı, HAYIR! Bana da lanetler olsun ben olduğum için. Değişemediğim için.Ama bedduam bitmedi. Bağırmak istiyorum ama içimden gelen çığlığa benim nefesim yetmez ki. Bu da hiç bağıramamak kadar öldürüyor. No difference.
yorumlar
öle kuru kuru beddua..bir de bu kadar garib cümleler ile telaffuz etmezseniz hissiyatınızı daha bir mesud olacağım..
beddua kurumu insanın kendi içsel sıkıntılarını bir an olsun hafifletmek için zayıflık anında sıgınmış oldugu metafizik saplantılar bütünü olarak adlandırmak mümkün.ama ne yazıkki insan kör kuyularda yangın merdiveni aradıgı ve öyle çaresiz kaldıgını düşündüğü anlar oluyorki..yapacak bir seyde kalmıyor sanırım.bence her seye ragmen bagırmayı dene….
bagirirsam korkarlar duwall..